تاثیر قارچ مایکوریز Rhizoglomus irregular در آلودگی گوجه فرنگی با ویروس کوتولگی بوته انبوهی گوجه فرنگی

Abstract

ویروس ‌کوتولگی ‌‌بوته‌انبوهی ‌گوجه‌فرنگی ( TBSV-Tomato bushy stunt virus) از ویروس‌های مهم گوجه فرنگی در مزارع ایران و سراسر جهان است. در این پژوهش اثر مایکوریزا در آلودگی ویروس کوتولگی بوته انبوهی در گوجه فرنگی بررسی شد. به این منظور، مایه تلقیح مایکوریزا در زمان نشاکاری گوجه‌فرنگی در بستر کشت گیاه اضافه گردید و بعد از چهارهفته، TBSVبصورت مکانیکی به گیاهان مایه‌زنی شد. میزان تکثیر ویروس در فاصله‌های زمانی 19، 25 و 31 روز بعد از مایه‌زنی مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارها شامل گیاهان شاهد (C)، گیاهان آلوده به TBSV (V)، گیاهان مایکوریزایی (M) و گیاهان مایکوریزایی مایه‌زنی شده با ویروس TBSV (MV) بودند. نتایج بررسی میزان غلظت نسبی ویروس توسط روش Real-time PCRدر گیاهان، بیانگر کاهش معنی­دار آن در گیاهان MV در مقایسه با گیاهان V بود و این کاهش در بازه‌های زمانی بعدی بررسی بیماری مشخص‌تر بود. بررسی میزان بیان ژن‌های (Argonaute) AGO2 و (Myeloblastosis) MYB33نیز مشخص نمود که این ژن‌ها در گیاهان MV نسبت به گیاهان V افزایش معنی­دار داشته‌اند. این افزایش نشان‌دهنده افزایش مقاومت گیاهان MV نسبت به گیاهان V بوده و همین‌طورتأیید‌کننده تکثیرکمتر ویروس در گیاهان گوجه‌فرنگی تلقیح شده با مایکوریزا می‌باشد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که استفاده از قارچ‌ مایکوریز به عنوان تحریک کننده سیستم دفاعی گیاه گوجه‌فرنگی ممکن است روش خوبی برای دفاع در برابر این بیماری ویروسی باشد.

Keywords

• بیان ژن‌
• پی سی آر
• مایکوریزا
• ویروس کوتولگی بوته‌‌ انبوهی گوجه‌فرنگی
• همزیستی