Puck i Lębork. Dwa warianty kształtowania się wytwórczości garncarskiej w małych miastach Pomorza Gdańskiego w późnym średniowieczu

Abstract

Artykuł poświęcony jest charakterystyce wytwórczości garncarskiej dwóch ośrodków miejskich na Pomorzu Gdańskim – Pucka i Lęborka. Ich zestawienie umożliwia obserwację odmiennych procesów rozwoju miejscowego garncarstwa w początkowym okresie funkcjonowania tych miast, tj. od lat czterdziestych XIV do połowy XV wieku. W przypadku Pucka odnotowano koegzystencję produkcji tradycyjnej, będącej kontynuacją miejscowej wytwórczości wczesnośredniowiecznej, z przyniesioną przez osadników przybyłych w związku z lokacją miasta. W odniesieniu do Lęborka zaobserwować możemy tylko ten drugi wariant produkcji garncarskiej. Analiza obu sposobów kształtowania się lokalnej wytwórczości ceramicznej uwzględnia także problematykę, na ile powyższe przypadki są zjawiskami jednostkowymi, a na ile mają analogie w dziejach innych ośrodków miejskich w regionie. Na tej podstawie zaproponowane zostaną wstępne spostrzeżenia, bowiem stopień rozpoznania wyrobów garncarskich z pozostałych miast nie uprawnia obecnie do formułowania jednoznacznych wniosków.

Keywords

• Puck
• Lębork
• garncarstwo
• ceramika
• późne średnowiecze
• Pomorze Gdańskie