مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Oct 2016)
تأثیر 12 هفته تمرین هوازی با و بدون محدودیت کالری بر شاخص‌های متابولیک و سطوح پلاسمایی ویسفاتین در زنان یائسه‌ی سالمند
Abstract
چکیده مقدمه: مطالعات قبلي توصيه کرده‌اند که ترکيب محدوديت کالری و تمرين ورزشي هوازی، نسبت به تمرين هوازی به تنهايی، برای بهبود شاخص‌های متابوليک و سطوح ويسفاتين زنان سالمند چاق بهتر است. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي اثر 12 هفته تمرين هوازي با و بدون محدوديت کالري بر سطوح پلاسمايي ويسفاتين و شاخص‌های متابولیک در زنان يائسه‌ی سالمند بود. روش‌ها: 60 نفر از زنان يائسه‌ی سالمند با سن 80-60 سال، به طور تصادفي در يکي از 3 گروه 20 نفری تمرين هوازي به همراه رژيم غذايي، تمرين هوازي و رژيم غذايي به تنهايی قرار گرفتند. افراد در گروه رژيم غذايي و ورزش، علاوه بر داشتن برنامه‌ی رژيم غذایی، يک برنامه‌ی تمرين هوازی شامل 45-25 دقيقه، 3 بار در هفته با شدت 75-50 درصد حداکثر ضربان قلب را به مدت 12 هفته اجرا کردند. نشانگرهاي متابوليک و سطوح ويسفاتين پلاسمايي در حالت پايه و پايان مطالعه اندازه‌گيري شد. یافته‌ها: پس از 12 هفته مداخله، کاهش قابل توجهي در کلسترول، تري‌گليسريد، ليپوپروتئين کم‌چگال، گلوکز، انسولين، مقاومت انسولين و سطوح ويسفاتين پلاسما در هر سه گروه و افزايش معنی‌داري در ليپوپروتئين پرچگال در دو گروه ترکيبی و ورزش به تنهايی مشاهده شد (05/0 > P). تغييرات بين گروهی تفاوت معنی‌داری در کلسترول تام، ليپوپروتئين کم‌چگال و تري‌گليسیريد زنان يائسه‌ی سالمند پس از 12 هفته مداخله را نشان داد (05/0 > P). نتیجه‌گیری: تمرين هوازي همراه با محدوديت کالري متوسط، موجب کاهش قابل توجه در نشانگرهاي متابوليک و سطوح ويسفاتين پلاسما در زنان يائسه‌ی سالمند مي‌شود.
