تعیین استراتژی‌های نوآوری در باشگاه‌های ورزشی بر اساس رویکرد اقیانوس آبی

Abstract

هدف مقاله حاضر، تعیین استراتژی‌های نوآوری در باشگاه‌های ورزشی بر اساس رویکرد اقیانوس آبی بود. پژوهش حاضر کیفی و ازنظر هدف، کاربردی بود. جهت گردآوری داده‌ها از مطالعات کتابخانه‌ای، مصاحبه و پرسش‌نامه دلفی استفاده شد. جامعه آماری، اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه‌ها، متخصصان ورزشی و کارآفرینان ورزشی استان خوزستان بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، تعداد ۱۷ نفر در دور اول، ۲۹ نفر در دور دوم و تعداد 27 نفر در دور سوم پانل دلفی در تحقیق مشارکت کردند. با توجه به میزان درجه همگرایی، رویکرد دلفی در دور سوم خاتمه یافت. یافته‌ها نشان داد که بر اساس الگوی تصمیم‌گیری چهار اقدام در رویکرد اقیانوس آبی که شامل استراتژی‌های ایجاد، استراتژی افزایشی، استراتژی کاهشی و استراتژی حذف است؛ ازجمله فعالیت‌هایی که باشگاه‌های ورزشی به آن‌ها نپرداخته‌اند و باید بر مبنای استراتژی ایجاد، به وجود آید شامل مشارکت اجتماعی خیرخواهانه و ایجاد کمپین‌های تبلیغاتی بود. بر مبنای استراتژی افزایشی، فعالیت‌هایی که باشگاه‌های ورزشی بایستی روی آن‌ها سرمایه‌گذاری و رقابت کنند شامل افزایش استفاده از رویکردهای تمرینی خلاق بود. بر مبنای استراتژی کاهشی، فعالیت‌هایی که باشگاه‌های ورزشی بایستی کمتر شود شامل کاهش هزینه‌های مالی با استفاده از رویکردهای خلاقانه و حفظ مشتریان قبلی باشگاه‌های ورزشی بود و درنهایت بر اساس استراتژی حذف، ازجمله فعالیت‌هایی که باشگاه‌های ورزشی نباید انجام شود عبارت بود از: حذف فعالیت‌های تمرینی غلط و اشتباهات تمرینی در باشگاه‌های ورزشی و حذف تأخیر در ارائه خدمات به ذی‌نفعان باشگاه‌های ورزشی.

Keywords

• نوآوری
• اقیانوس آبی
• باشگاه ورزشی
• الگوی تصمیم‌گیری
• استراتژی