مدیریت پیش‌گیری فرار از منزل با رویکرد فرهنگی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف واکاوی مدیریت پیشگیری فرار از منزل با رویکرد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی انجام شد. این پژوهش، ازلحاظ راهبرد، اکتشافی و ازمنظر روش­‌شناسی، پژوهشی آمیخته (کیفی- کمی) است. ابزار گردآوری اطلاعات در مرحلة کیفی، اسنادی، مطالعۀ پرونده‌­های فرار و با استفاده از مصاحبة عمیق و نیمه‌­ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامة محقق‌­ساخته بود. تجزیه­‌وتحلیل داده‌­های به­‌دست‌­آمده در بخش کیفی، با استفاده از روش تحلیل مضمون و در بخش کمی، با بهره­‌گیری از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و درنهایت تحلیل مسیر معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج مبین آن است که مدیریت پیش­گیری فرار از منزل با رویکرد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، شامل 34 مفهوم پایه‌­ای، 3 مفهوم سازمان­‌دهنده و یک مفهوم فراگیر است. همچنین، مشخص شد که بارهای عاملی تمام گویه­‌های هر 3 عامل پژوهش به‌­جز گویۀ 13، عامل اقتصادی بیشتر از 4/0 به‌­دست آمده و کفایت لازم را برای ماندن در پژوهش دارند و مقادیر بارهای عاملی آن­ها مناسب و از برازش مطلوب برخوردار است. یافته‌­ها نشان داد که مقدار R2 برای سه عامل فرهنگی (212/0)، اقتصادی (205/0) و اجتماعی (199/0) بیشتر از 19/0 و مقادیر Q2 برای سه عامل فرهنگی (337/0)، اقتصادی (326/0) و اجتماعی (236/0) بیشتر از 15/0 ب­دست آمده­اند، بنابراین می­توان به برازش الگو از بعد ساختاری اعتماد کرد. براساس رتبۀ میانگین مؤلفه‌­ها، مؤلفۀ فرهنگی با رتبۀ میانگین 24/2 بیشترین اهمیت را دارد و مؤلفه‌­های اجتماعی(01/2) و اقتصادی(75/1)، به‌­ترتیب در رتبه­‌های بعدی قرار دارند.

Keywords

• مدیریت پیش‌گیری
• فرار از منزل
• فرهنگ
• جامعه
• اقتصاد