بررسی توان نگه‌‌داری اتصال T شکل مقاوم‌‌سازی شده با کامپوزیت‌های تقویت‌شده با الیاف

Abstract

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر پلیمر تقویت‌‌شده با الیاف (FRP) بر مقاومت اتصال‌‌های چوبی T شکل، تحت بار کششی بوده است. در این راستا اتصالهای T شکل از گونه‌‌های چوبی راش و صنوبر ساخته شد و با تقویت ماتریس‌های پلیمری اپوکسی و وینیل استر، کامپوزیت‌ها با کمک 1 تا 2 لایه از الیاف کربن و شیشه، مقاوم‌سازی شدند. اعضای اتصال به کمک دوبل‌‌های چوبی و چسب پلی‌‌وینیل استات ساخته شدند و سپس توان نگه‌‌داری اتصال‌‌های تقویت‌شده مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان دادند که اثر مستقل گونه اعضای اتصال، نوع رزین و تعداد لایه الیاف در FRP بر توان نگه‌‌داری اتصال‌‌های ساخته‌شده در سطح 5 درصد معنی‌‌دار بودند. نتایج نشان دادند توان نگه‌‌داری اتصال‌‌های ساخته‌‌شده با گونه راش نسبت به گونه صنوبر بیشتر بود. بررسی تأثیر تعداد لایه‌ها نشان داد که توان نگه‌‌داری اتصال‌‌های تقویت‌شده با دو لایه از الیاف کربن و شیشه بیشتر از یک لایه است. نتایج بررسی FRPها نشان داد، استفاده از ماتریس اپوکسی در مقایسه با ماتریس وینیل استر نتایج بهتری را دربردارد. علاوه بر این، الیاف کربن کارایی بهتری را در مقایسه با الیاف شیشه به‌عنوان عوامل تقویت‌کننده نشان دادند. بر اساس نتایج بهترین تیمار، اتصال‌هایی از چوب راش و مقاوم‌سازی شده با کامپوزیتی از ماتریس اپوکسی و تقویت‌‌شده با دو لایه از الیاف کربن بود.

Keywords

• اتصال‌‌های چوبی
• پلیمر تقویت‌‌شده با الیاف (frp)
• اتصال t شکل
• راش
• صنوبر
• توان نگه‌‌داری