تاثیر یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر تعاملات اجتماعی کودکان کم توان ذهنی

Abstract

مقدمه و اهداف هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر تعاملات اجتماعی کودکان کم­توان ذهنی آموزش ­پذیر 8 تا 14 ساله شیراز بود. مواد و روش­ ها بدین منظور از بین 75 دانش­آموز کم­توان ذهنی آموزش ­پذیر، به صورت تصادفی ساده، 24 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایشی (6 پسر، 6 دختر) و کنترل (6 پسر، 6 دختر) گمارده شدند. برای ارزیابی میزان تعاملات اجتماعی کودکان از پرسش­نامۀ تعاملات اجتماعی دادخواه استفاده شد. روش پژوهش حاضر، نیمه­تجربی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون همراه با گروه کنترل بود. از‌ آزمون K-S جهت تعیین نرمال بودن توزیع داده‌ها و آزمون لوین و تحلیل کوواریانس جهت مقایسه میانگین‌ها استفاده گردید. یافته­ ها یافته­های پژوهش حاضر نشان داد پس از یک دوره فعالیت منظم ورزشی، تعاملات اجتماعی این کودکان به طور چشمگیری بهبود یافت‌ (05/0P نتیجه­ گیری در نهایت، می­توان نتیجه گرفت که تمرینات منظم ورزشی داون و فیت در افزایش تعاملات اجتماعی کودکان کم­توان ذهنی تأثیر دارد و بر اساس ماهیت خود می­تواند تأثیر مطلوبی بر تعاملات اجتماعی به عنوان یک فاکتور روانی بسیار مهم داشته باشد.

Keywords

• تعاملات اجتماعی
• فعالیت منظم ورزشی
• کودکان کم­توان ذهنی