Ginąca kultura papuaskiego ludu Dani i wpływ turystyki na jej zachowanie

Abstract

Papuaski lud Dani zamieszkuje dolinę Balim, położoną w indonezyjskiej części Nowej Gwinei. Mimo ciągłej presji świata zewnętrznego zachowały się w tym regionie enklawy, w których kultywuje się pierwotny tryb życia. Zachowano tam nie tylko tradycyjne budownictwo, ale także sposób ubierania się ludzi. Wielu z nich nie używa tkanin ani żadnych okryć. Mężczyźni chodzą nago, zakrywając jedynie penis fallokryptem, zwanym koteka. Kobiety preferują "strój" topless i - dziś już coraz rzadsze - noszenie spódnic z trawy. Tradycja wojen klanowych jest podtrzymywana w postaci "nibywojen" organizowanych z okazji ważnych świąt. W niektórych wioskach wciąż przechowuje się stare, wędzone mumie dawnych wodzów. Do ciągłego trwania pierwotnego sposobu bycia ludu Dani przyczyniła się nie tyle turystyka, jak to ma miejsce w wielu innych kulturach małych narodów na świecie, ale głównie późne jego odkrycie, izolacja lądowa od reszty świata, przesłanki ekonomiczne, tolerancja ze strony katolickich misjonarzy, jak również bardzo trudna adaptacja do nowych warunków. Dążenie do niepodległości także przyczynia się do konieczności większego pielęgnowania własnej tożsamości kulturowej.(abstrakt oryginalny)

Keywords

• Ludność
• Warunki życia ludności
• Dziedzictwo kulturowe