اثربخشی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان‌شناسی مثبت‌نگر بر راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و نشخوار خشم در دانشجویان دختر

Abstract

هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان­شناسی مثبت­نگر بر راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و نشخوار خشم در دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه دانشگاه شهید چمران اهواز بود. نمونه­ی اولیه، 400 دانشجوی دختر (میانگین سنی 57/21) بود که با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی چند مرحله­ای، انتخاب شدند و مقیاس نشخوار خشم ساخودولسکی، گلوب و کرومول و پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهوون را تکمیل نمودند. از بین 66 نفر دانشجو که دارای نشخوار خشم بالا بودند، 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایشی و گروه کنترل گماشته شدند. گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت گروه درمانی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان­شناسی مثبت­نگر قرار گرفت در حالی که گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری داده­ها نشان داد که آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان­شناسی مثبت­نگر به صورت معنی­داری، باعث کاهش نشخوار خشم شد (98/18F=، 001/0p<)، اما بر راهبردهای شناختی مثبت و منفی تنظیم هیجان تأثیری نداشت (37/1F=، 257/0(p< (85/1F=، 191/0p<). این یافته­ها نشان می­دهد که آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان‌شناسی مثبت­نگر، می­تواند برای افراد با نشخوار خشم بالا، مفید باشد.

Keywords

• آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان‌شناسی مثبت‌نگر
• نشخوار خشم
• راهبردهای شناختی تنظیم هیجان