پژوهش در نشخوارکنندگان (May 2022)
جداسازی، شناسایی و انتخاب باکتریهای اسید لاکتیک دستگاه گوارش گاوهای سیستانی جهت تولید پروبیوتیک
Abstract
چکیدهسابقه و هدف: شکمبه گاو محل نگهداری بسیاری از باکتریها است که مسئول تبدیل مواد غذایی به انرژی هستند. در سال های اخیر بسیاری از میکروبهای شکمبه با استفاده از توالی یابی ژن 16sRNA شناسایی و جداسازی شدهاند. بعضی از میکروبها به عنوان افزودنیهای خوراکی برای پیشرفت رشد و تولید حیوانات پیشنهاد میشوند. استفاده از پروبیوتیکها به عنوان افزودنی خوراک سبب تعادل مطلوب میکروفلور روده میزبان میشود. بنابراین، هدف از انجام این تحقیق جداسازی، شناسایی و انتخاب باکتریهای اسید لاکتیک برای تولید پروبیوتیک از شکمبه و مدفوع گاوهای سیستانی است.مواد و روش ها: در این آزمایش از شکمبه 12 رأس و مدفوع 4 رأس گاو سیستانی در کشتارگاه صنعتی شهرستان زابل نمونه گرفته شد. نمونههای اخذ شده به لولههای آزمایش حاوی محیط کشت MRS مایع منتقل و به مدت 48 ساعت در دمای 39 درجه سانتیگراد گرمخانهگذاری شدند. پس از رشد از محیط مذکور بر روی پلیتهای حاوی محیط MRS آگار کشت خطی انجام شد و پلیتها به مدت 48 ساعت در شرایط هوازی در دمای 39 درجه سانتیگراد گرمخانه گذاری شدند. پرگنههای ظاهر شده از نظر خصوصیات رشد و مورفولوژی و همچنین، خلوص مورد بررسی قرار گرفتند. باکتریهای گرم مثبت، فاقد اسپور، کاتالاز منفی کروی و میلهای شکل که همولیز بتا ایجاد نکردند، برای انجام آزمایشات ضد میکروبی، تحمل به اسید، نمک صفراوی و حساسیت به آنتیبیوتیکها مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: از تعداد اولیه 158جدایه باکتری اسید لاکتیک 84 جدایه جهت انجام فعالیت ضدمیکروبی علیه چهار گونه باکتری سالمونلا و یک گونه باکتری ( E Coli) Escherichi.coli مورد بررسی قرار گرفتند. سپس جدایههای حاصل از آزمون ضدمیکروبی جهت انجام آزمایش مقاومت به pH بررسی شدند. تعداد 13 نمونه منتخب از این آزمایش جهت انجام آزمون مقاومت به صفرا مورد مطالعه قرار گرفتند که از این تعداد پنج جدایه جهت انجام آزمون حساسیت آنتیبیوتیکی مورد بررسی قرار گرفت و به منظور آزمایش ژنتیکی و مولکولی وارد مرحله نهایی شد. آن چه از آزمون مولکولی و توالی ژنتیکی 16sRNA بدست آمد، تنها دو جدایه بود که بعد از توالی یابی و استفاده از نرم افزار NCBI قرابت ژنتیکی بالایی با دو باکتری Streptoccos infantarius (جدایه A) و Entrococcos faecium (جدایه B) داشت. این دو جدایه به عنوان پروبیوتیک بالقوه در گاوهای سیستانی مشاهده شدند. نتیجهگیری: نتایج کلی تحقیق نشان داد جدایههای A و B ویژگیهای مناسبی برای استفاده به عنوان پروبیوتیک دارند. این ویژگیها شامل نرخ زنده مانی بالا در شرایط pH پایین و غلظت 3 درصد صفرا و همچنین، مقاومت آنتی بیوتیکی و عدم رشد در مواجهه با باکتریهای بیماریزایی همچون (E.Coli) Escherichi.coli و Salmonella است. بنابراین، جدایههای A و B به عنوان پروبیوتیک در خوراک نشخوارکنندگان می توان استفاده نمود.
Keywords