اثر یک دوره تمرینات مقاومتی TRX بر ظرفیت عملکردی و دامنه فلکشن لومبار مردان میانسال مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

Abstract

مقدمه و اهداف فقدان کنترل حرکتی و کاهش دامنه حرکتی لومبار یکی از ریسک­فاکتورهای مهم در ایجاد کمردرد است؛ از این رو تمرکز بر این عوامل تاثیر معناداری در بهبود کمردرد خواهد داشت. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات مقاومتی TRX بر ظرفیت عملکردی و دامنه فلکشن لومبار مردان میانسال مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی می­باشد. مواد و روش­ ها برای اجرای تحقیق نیمه­تجربی حاضر، 24 میانسال مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی به صورت هدفمند و در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. آزمودنی­ها به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (تعداد: 12 نفر، میانگین±انحراف استاندارد؛ سن 2/4±12/43 سال، وزن 11/6±3/74 کیلوگرم، قد 32/5±4/172 متر،) و کنترل (تعداد: 12 نفر، میانگین±انحراف استاندارد؛ سن 12/3±8/41 سال، وزن 22/4±93/77 کیلوگرم، قد 13/3±86/176 متر) تقسیم­بندی شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته، (هر هفته سه جلسه)، تمرینات مقاومتی TRX را انجام دادند. به منظور ارزیابی ظرفیت عملکردی و دامنه فلکشن لومبار به ترتیب از تست مسافت 6 دقیقه راه رفتن و دستگاه آنالیز حرکتی استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری با سطح معناداری (05/0α≤) استفاده شد. یافته ­ها یافته­های پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات مقاومتی TRX بر ظرفیت عملکردی و دامنه فلکشن لومبار مبتلایان به کمردرد مزمن غیراختصاصی در مقایسه با گروه کنترل تاثیر معناداری داشت (05/0α≤). نتیجه­ گیری با توجه به نتایج تحقیق حاضر تمرینات مقاومتی TRX به عنوان یک روش پیشنهادی و مکمل در درمان مبتلایان به کمردرد مزمن توصیه می­شود. پیشنهاد می­گردد مطالعات دیگری با استفاده از نمونه­های بیشتر جهت تایید یافته­های مطالعه حاضر انجام گیرد.

Keywords

• TRX
• عملکرد
• دامنه حرکتی
• کمردرد