Sakarya Tıp Dergisi (Jun 2020)
Çocuklara Önerilen D Vitamini Desteğinde Annelerin Bilgi, Tutum ve Davranışları
Abstract
Amaç Çocuklara D vitamini profilaksisinin verilmesinde önemli bir rolü olan annelerin, D vitamini desteğiyle ilgili bilgi, tutum ve davranışlarının belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler Kesitsel ileriye dönük olan bu araştırma, 0-12 ay arası çocuğu olan annelerle Sağlam Çocuk Polikliniğinde yapıldı. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri, D vitamini desteğiyle ilgili bilgi, tutum ve davranışlarını içeren yirmi beş sorudan oluşan anket uygulandı. Bulgular Çalışmaya 467 anne katıldı. Annelerin %83,7’sine (n 391) D vitamini desteği vermeleri gerektiği bilgisi verilmişti. Bu bilgiyi %69,8’ine doktor, %29,4’üne hemşire vermişti. Annelerin %75,2’si (n: 351) çocuklarına D vitamini desteği veriyordu. Çocuklara D vitamini ortalama 17,7±18,2 günde başlanmıştı. D vitamini desteği verenlerin; %83,9’unun 400 IU/gün, %8,2’sinin ≥600 IU/gün dozunda verdiği saptandı. D vitamini desteğini vermemelerinin ilk üç nedeni; %50,8 henüz ilacı başlama zamanı gelmemesi, %33,6 mamalarda yeteri kadar olduğunu düşünmeleri, % 20,7 bu konuda bilgi verilmemesiydi. Annelerin %47,3’ü gebelikte, %19,3’ü emzirirken D vitamini desteği almıştı. Çocuklara D vitamini desteğinin verilme nedenleri sorulduğunda ilk üç neden: %58,9 kemik gelişimi için, %21 diş gelişimi için, %18,6 bıngıldak kapanması idi. Sonuç Çalışmamızda annelerin çocuklara önerilen D vitamini destek programına uyduğunu, desteğin başlanma zamanının ve dozunun çoğunlukla uygun olduğunu tespit ettik. Düşük bir oranda annenin D vitaminini yüksek dozda verdiğini saptadık. Annelerin D vitaminiyle ilgili bilgi düzeylerinin yeterli olmadığını, gebelik ve emzirme döneminde D vitamini desteğini kullanım oranın düşük olduğunu belirledik. Annelere bu konuda eğitim programlarının düzenlenmesinin, çocuklara ve kendilerine önerilen D vitamini destek programlarına uyumu arttıracağını düşünmekteyiz.
Keywords
