بازنگری در تعیین دمای پایه آسایش حرارتی مناطق اقلیمی متفاوت ایران به منظور محاسبه شاخص درجه- روز مورد نیاز سرمایشی و گرمایشی

Abstract

یکی از شاخص‌های کاربردی در تعیین انرژی مورد نیاز جهت تأمین آسایش اقلیمی شاخص درجه-روز می‌باشد.در ایران غالباً دمای 18 درجه سلسیوس جهت محاسبه HDD و 24 درجه را به منظور محاسبه CDD استفاده می‌کنند. حال آنکه تنوع اقلیمی و جغرافیایی ایران باعث می‌شود تا دماهای مبنای جدیدی جهت محاسبه HDD و CDD پیشنهاد گردد. در پژوهش حاضر جهت تعیین آستانه‌های دمایی جدید به منظور تأمین انرژی مورد نیاز برای شرایط آسایش اقلیمی از دیاگرام اولگی استفاده شده است.از آنجایی که کشور ایران دارای تنوع اقلیمی مختلفی می‌باشد، بنابراین 10 ایستگاه که معرف شرایط متفاوت آب و هوایی ایران می‌باشند انتخاب و مورد واکاوی قرار گرفتند. همچنین قابل توجه می‌باشد که در این مطالعه دیاگرام اولگی به 12 طبقه زیست اقلیمی تقسیمگردید. اما مهم‌ترین بخش این مطالعه مربوط به تعیین دماهای پایه جدید برای محاسبه شاخص‌های HDD و CDD ایستگاه‌های مطالعاتی است. پس بر مبنای روزهای واقع در منطقهآسایش سه محدوده در قالب آستانه صدک‌های 40 تا 60 براساس نماینده 20 درصد مرکزی داده‌ها، آستانه صدک‌های 25 تا 75 درصد به عنوان 50 درصد غالب مرکزی و در نهایت آستانه صدک‌های 10 تا 90 به عنوان 80 درصد مرکزی داده‌های مورد مطالعه انتخاب و این محدوده‌ها به نام آستانه‌های آسایش دمایی جدید به منظور تعیین دماهای پایه برای محاسبه HDD و CDDمعرفی گردیدند. بر اساس هدف اصلی این تحقیق آستانه‌های آسایش دمایی جدیدی برای تمام ایستگاه‌های مطالعاتی پیشنهاد گردید که یافته‌ها نشان دادند با توجه به صدک‌های مختلف، حداقل دمای پایه جهت محاسبه HDD متعلق به ایستگاه بابلسر و حداکثر دمای پایه به منظور محاسبه CDD به ایستگاه شیراز اختصاص یافته است.

Keywords

• دمای پایه
• آسایش اقلیم-زیستی
• دیاگرام اولگی
• شاخص درجه-روز