Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi (Jan 2016)
Türkiye’de Ulaşılabilirlik Mevzuatının Taşınmaz Kültür Mirası Bağlamında Değerlendirilmesi
Abstract
Türkiye'deki yapılı çevrelerde karşılaşılan koruma uygulamalarının birçoğu yapıya salt fiziki anlamda yoğunlaşmakta, özellikle insan ölçeği ve davranış kalıplarını göz ardı etmektedir. Bununla birlikte son yıllarda, taşınmaz kültür varlıklarının, bünyelerinde barındırdıkları etkinlik, hizmet ve bilgilerle birlikte ulaşılabilir biçimde korunması bilimsel, medya ve uygulama alanlarında da konu edilmektedir. Başta Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi olmak üzere tüm küresel, uluslararası ve ulusal mevzuat çerçevesinde, kamuya açık tüm imkânlara ulaşılabilirliğin bir insan hakkı olduğu ve bu hakkın devletlerin tüm kademelerince sağlanması zorunludur. Bu çalışmada küresel ve uluslararası metinler ile T.C. Anayasası’nın eşitlik ilkesine dayanılarak hazırlanan ulaşılabilirlik mevzuatı; hizmetlerini korunması gerekli kültür varlığı taşınmazlarda yürüten kamu kurumları ve kamusal fonksiyondaki diğer yapılar bağlamında değerlendirilecektir. Öncelikle yapılı çevrenin ulaşılabilirliği ile doğrudan ya da dolaylı ilgili mevzuat taranacak bu metinler koruma özelinde değerlendirilecektir.
