Yeni bir kompozit restoratif materyalin mikrosertlik ve Bis-GMA salımı yönünden değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı posterior restorasyon için üretilen yeni mikrohibrit bir kompozitin mikrosertlik, dönüşüm derecesi ve Bis-GMA salımını sıkça kullanılan mikrohibrit bir kompozit materyal ile karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada mikrohibrit doldurucu içerikli yeni üretilmiş (NOVA Compo-HS, Imicryl, Konya, Türkiye) ve piyasada bulunan mikrohibrit doldurucu içeren başka bir kompozit rezin materyeli (Filtek Z-250, 3M ESPE, St. Paul, MN, ABD) kullanıldı. Her bir materyalden silindir şeklinde (2x2x2 mm boyutlarında) 20’şer örnek hazırlandı. Her materyal için hazırlanan 20 örnekten 10 adetinde salınan Bis-GMA miktarı yüksek performanslı sıvı kromatografisi (HPLC) (Shimadzu, Model SPD 20A, Shimadzu Corporation, Kyoto, Japonya) ile analiz edildi. Her materyal için geri kalan diğer 10 örneğin Vickers yüzey mikrosertlik dereceleri ölçüldü ve polimerizasyon derinliği Vickers sertlik oranı hesaplanarak değerlendirildi. İstatistiksel analizler bağımsız gruplar t-testi ile yapıldı. Bulgular: NOVA Compo-HS ve Filtek Z250 arasında üst ve alt yüzeylerde kaydedilen sertlik değerlerinde istatistiksel bir fark olduğu görüldü (p<0.001). NOVA Compo-HS ve Filtek Z250 kompozitlerine ait Bis-GMA salım miktarı ortalama 1.28 mg/L ve 0.78 mg/L idi. Gruplar arasında istatistiksel olarak fark vardı (p<0.001). Sonuç: Mikro dolduruculu yeni kompozit rezin materyal olan NOVA Compo-HS, mekanik özellikleri (yüzey mikrosertlik dereceleri ve alt/üst yüzeyin Vickers mikrosertlik oranı) bakımından diğer mikro dolduruculu kompozit kadar yeterli bulunmadı. NOVA Compo-HS kompozitten salınan Bis-GMA monomer miktarı, Filtek Z250’ye göre daha fazlaydı.

Keywords

• bis-gma
• hplc
• kompozit dental rezin
• sağlamlık testleri