Journal of Agricultural Sciences (Jan 2009)
Graphosoma lineatum L. Heteroptera, Pentatomidae ’un farklı besinlerdeki biyolojik parametrelerinin belirlenmesi
Abstract
Süne Eurygaster spp. yumurta parazitoitleri için uygun konukçu olan Grapohosoma lineatum L. ’un fekonditesi, erginlerin yaşam süreleri, preovipozisyon, ovipozisyon, postovipozisyon süreleri ile nimflerinin toplam gelişme süresi, dönemlerine göre gelişme süresi, döl nesil süreleri ve ergin olma oranları laboratuvar koşullarında Apiaceae familyasından farklı bitkilerde belirlenmiştir. Çalışmalar, 27±2ºC sıcaklık, %45±5 orantılı nem ve aydınlanma süresi 16 saat olan uzun gün koşullarının sabit tutulduğu iklim odasında gerçekleştirilmiştir. Bitkiler Ankara’nın Ayaş, Beypazarı ve Kızılcahamam ilçelerinden çiçeklenme öncesi dönemden tohum olgunlaşma dönemine kadar Haziran-Eylül 2006 haftada bir toplanarak böceklere sunulmuştur. Fekondite; Torilis arvensis Huds. , Daucus carota L. , Heracleum platytaenium Boiss. , Conium maculatum L. ve Astrodaucus orientalis L. bitkileri için sırasıyla ortalama 178.0, 185.2, 196.0, 415.0 ve 170.2 adet yumurta olarak bulunmuştur. Dişi yaşam süresi sırasıyla ortalama 56.67, 56.67, 51.50, 71.00 ve 60.00 gün; erkek yaşam süresi sırasıyla ortalama 55.67, 73.17, 58.83, 88.50 ve 49.17 gün; preovipozisyon süresi sırasıyla ortalama 21.66, 12.50, 15.33, 11.50 ve 18.00 gün; ovipozisyon süresi sırasıyla ortalama 31.50, 33.67, 26.83, 57.17 ve 35.83 gün; postovipozisyon süresi sırasıyla ortalama 3.50, 8.83, 9.00, 2.33 ve 6.16 gün; nimflerin ergin olma oranı sırasıyla %47.50, % 82.50, %82.50, %85.00 ve %67.50; nimflerin toplam gelişme süresi sırasıyla ortalama 25.70, 22.20, 20.75, 18.85 ve 24.10 gün olarak bulunmuştur. En kısa nimf gelişme süresi sırasıyla 1, 3, 2, 4 ve 5. dönemler şeklinde sıralanmıştır. Döl süresinin en kısa 35.35 gün ile C. maculatum’da ve en uzun ise 51.36 gün ile T. arvensis’te tamamlandığı belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, baldıran ismiyle bilinen ve güçlü alkaloidleriyle tanınan C. maculatum’un G. lineatum’un kültüre alınmasında diğer bitkilerden çok daha önde olduğu ve H. platytaenium‘un da onu takip ettiği belirlenmiştir. T. arvensis ve A. orientalis’in uygun konukçular olmadıkları sonucuna varılmıştır
