Preventie en behandeling van osteoporose bij kortdurende revalidatie in het verpleeghuis: een taak voor de verpleeghuisarts

Abstract

Dit onderzoek laat zien dat de verpleeghuisarts een belangrijke taak heeft in de preventie, diagnostiek en behandeling van osteoporose bij ouderen die ter revalidatie worden opgenomen in het verpleeghuis. Bij 96 patiënten met een status na heupoperatie (door fractuur of coxartrose) werd onderzoek verricht naar vitamine-D deficiëntie en calcium-inname. Hiervan had 36% een vitamine-D deficiëntie (vitamine-D < 30nmol/l) en 68% een te lage calcium-inname via de voeding (dagelijkse intake<1100mg), waarbij opviel dat in de fractuurgroep 53% een vitamine-D deficiëntie had en in coxartrose groep 26%. Indien sprake was van een vitamine-D deficiëntie werd de patiënt gesuppleerd met een vitamine-D preparaat. Bij een te lage calcium-inname kreeg de patiënt adviezen van de diëtiste. Na ontslag kregen alle huisartsen van de onderzochte patiënten een enquête toegezonden. Bestudering van deze enquêtes laat zien dat huisartsen het een passende taak vinden van de verpleeghuisarts om onderzoek te verrichten naar vitamine-D en calcium en om eventuele behandeling te starten. Huisartsen doen zelf weinig onderzoek naar vitamine-D deficiëntie. De overdracht van een mogelijk ingezette behandeling van de verpleeghuisarts naar de huisarts is belangrijk om de behandeling voort te zetten.

Keywords

• calcium
• osteoporose
• revalidatie
• verpleeghuis
• vitamine D