Āmūzish-i Muḥīṭ-i Zīst va Tusi̒ah-i Pāydār (Nov 2017)
مقایسة تطبیقی ارکان فلسفی ترویج با نظریه‌های محیط‌زیستی: راهبردی برای مدیریت محیط‌زیست روستایی
Abstract
هدف از مطالعه تطبیقی– توصیفی حاضر، مقایسه فلسفه ترویج با نظریه های اخلاقی و دیدگاه های محیط‌زیستی به منظور یافتن راهبردی در جهت مدیریت محیط‌زیست روستایی است. تحلیلی بر دیدگاه های محیط‌زیستی و مقایسه این نظریه ها نشان میدهد با توجه به اینکه بعضی از اصول فلسفی ترویج در جهت نظریه های محیط‌زیستی است، اما ترویج از این اصول برای حفاظت محیط‌زیست روستایی بهره نبرده و حفظ محیط‌زیست را به نفع افزایش تولید، کمتر مورد توجه قرار میدهد. با توجه به معضلات محیط‌زیست روستایی، اهداف و وظایف ترویج برای حل این معضلات، نیازمند به روز رسانی و تغییر هستند، لذا فلسفه اسلام و دیدگاههای محیط‌زیست گرایی مانند بوم‌شناسی عمیق، سبزها، بوم‌شناسی اجتماعی و منطقه گرایی زیستی میتواند راهنمای ترویج در حل مسائل محیط‌زیست باشد. تحلیلی ژرف نگرانه بر مستندات نشان داد که ترویج باید اعتدال، تنوع، توسعه متوازن، توسعه ظرفیت های انسانی، ارتقاء بهره وری در تولید، ترویج ارزش های اخلاقی- دینی محیط‌زیستی و احترام به طبیعت را در کنار تکیه بر دانش بومی، رهبری رهبران محلی، مشارکت مردم، حمایت از تشکیل سازمان های مردمی، آینده نگری و تفکر سیستمی مورد تأکید قرار دهد تا دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی و نهایتاً توسعه متوازن جوامع محلی امکان پذیر گردد.
