Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. (Sep 2022)

اثربخشی برنامه توانمندسازی روانشناختی مبتنی بر تجارب زیسته پرستاران بر تعارض متقابل کار _ خانواده و استرس شغلی

  • سهیلا تیموری درمیان,
  • حسین سلیمی بجستانی,
  • مهدی زارع بهرام آبادی

DOI
https://doi.org/10.22038/mjms.2022.65625.3857
Journal volume & issue
Vol. 65, no. 4

Abstract

Read online

مقدمه: توانمندی نیروی انسانی مهم‌ترین عامل بقا سازمان‌هایی مانند بیمارستان‌ها است که در درمان و حفظ سلامت جسمانی و روانی بیماران نقش مهمی را ایفا می‌کند؛ بنابراین توجه ویژه به توانمندسازی افراد در بیمارستان‌ها از هر سازمانی با اهمیت‌تر می‌باشد؛ لذا هدف پژوهش حاضر توانمندسازی روان‌شناختی مبتنی بر تجارب زیسته پرستاران و کاهش تعارض کار _ خانواده و استرس شغلی است.روش کار: جامعه آماری کلیه پرستاران زن بیمارستان‌های مشهد بود که از این میان 28 نفر برای شرکت در پژوهش اعلام آمادگی کردند. لذا به صورت داوطلبانه انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 14 نفر) گمارش شدند. پرستاران گروه آزمایش در برنامه توانمندسازی روانشناختی مبتنی بر تجارب زیسته پرستاران شرکت‌ کردند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. تمامی افراد شرکت‌کننده پرسشنامه‌های تعارض کار _ خانواده و استرس پرستاری را در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با آزمون آنکووا تحلیل شد.نتایج: نتایج نشان داد که برنامه مدنظر در کاهش تعارض‌های کار و خانواده و نیز کاهش استرس شغلی مؤثر است که همسو با پژوهش-های پیشین می‌باشد.نتیجه‌گیری: توانمندسازی روانشناختی، پرستاران را واجد برخی ویژگی‌ها و مهارت‌ها می‌کند که بتوانند بر افکار، احساسات، هیجانات و رفتارهای خود آگاهی بیشتری داشته باشند و از شکل‌گیری یا تشدید تنش‌های به وجود آمده در محیط کار که زندگی خانوادگی را نیز به صورت منفی تحت تأثیر قرار می‌دهد، پیش‌گیری کنند. توانمندسازی روان‌شناختی با تأکید بر رفتار کنش‌گرانه به جای رفتار واکنشی باعث می‌شود که افراد شاغل به شیوه کارآمدتر و مسئولانه‌تری با رویدادهای زندگی

Keywords