Āmūzish-i Muḥīṭ-i Zīst va Tusi̒ah-i Pāydār (Feb 2020)
تعیین‌کننده‌های پایداری کشت گلخانه‌ای با تأکید بر عوامل آموزشی در جنوب استان کرمان
Abstract
در پژوهش حاضر عوامل مؤثر بر پایداری نظام کشت گلخانه‌ای در جنوب استان کرمان با تأکید بر سازههای آموزشی موردبررسی قرار گرفته است. این تحقیق ازلحاظ درجه نظارت و کنترل میدانی و ازلحاظ گردآوری داده‌ها از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی و ابزار اصلی تحقیق، پرسش‌نامه میباشد. جامعه موردبررسی شامل گلخانه‌داران فعال جنوب استان کرمان در سال 95-1394 با تعداد 1866 واحد بود و در هر شهرستان به روش نمونه‌گیری تصادفی با انتساب متناسب با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 320 نفر انتخاب گردیدند. روایی پرسش‌نامه توسط اساتید و کارشناسان صاحب‌نظر در دانشگاه تهران و سازمان جهاد کشاورزی جنوب استان کرمان موردبررسی و تأیید قرار گرفت و برای تائید پایایی پرسش‌نامه از مطالعه راهنما و تکمیل 30 پرسش‌نامه از افراد خارج از جامعه آماری و تعیین آلفا کرونباخ استفاده شد که آلفای کرونباخ برای متغیرهای تحقیق بین 79 تا 91 درصد به دست آمد که در حد خوب و قابل قبولی میباشد. پس از جمع‌آوری داده‌ها، اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 18 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که چهار عامل آموزشی-حمایتی، سیاستهای زیرساختی و صحیح تولید، توسعه مشوق‌های تولید پایدار و توسعه بازار محصولات سالم حدود 80 درصد از کل واریانس پایداری گلخانه های موردمطالعه را تبیین می‌نمایند. با توجه به نتایج، بر اساس تأثیر عوامل آموزشی بر پایداری کشت گلخانه‌ای پیشنهاد می‌شود از طریق اطلاع‌رسانی و روش‌های مختلف آموزش، پایداری تولید را افزایش و سلامت عمومی جامعه را بهبود بخشید.
Keywords
