مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Jan 1970)
تأثیر 9 هفته تمرین هوازی بر سطح ویسفاتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق
Abstract
زمینه و هدف: ویسفاتین، یک آدیپوکین شناخته شده جدید است که با چاقی افزایش می یابد. این موضوع مشخص نیست که آیا تمرینات استقامتی که تغییر در بافت چربی و لیپیدهای خون را تحریک می کند می تواند سطح ویسفاتین پلاسما را نیز کاهش دهد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر 9 هفته تمرین هوازی بر سطح ویسفاتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق بود. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه تجربی است. 28 زن چاق داوطلب شدند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (14 نفر با میانگین های وزن 2/10± 0/82 کیلوگرم و شاخص توده بدن 3/3±2/34 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (14 نفر با میانگین های وزن 5/9± 9/79 کیلوگرم و شاخص توده بدن 9/3±0/34 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. پروتکل تمرین هوازی به صورت 4 جلسه در هفته و به مدت 9 هفته بود. هر جلسه تمرین شامل دویدن نرم با شدت 65 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب و به مدت 15 دقیقه بود. برای پیروی از اصل اضافه بار، از هفته دوم به بعد، در هر جلسه نیم دقیقه به زمان دویدن افزوده شد تا این که در جلسه آخر، زمان دویدن به 31 دقیقه رسید. قبل و بعد از دوره ی تمرینی، خون گیری انجام و داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و آنالیز کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها: نتایج کاهش معنادار ویسفاتین سرم (05/0P) را بین دو گروه کنترل و تجربی نشان داد ، همچنین انجام تمرینات هوازی باعث کاهش معنادار شاخص توده بدن، وزن بدن، نسبت محیط کمر به لگن، درصد چربی بدن و افزایش معنادار حداکثر اکسیژن مصرفی شد (05/0P
