نقش عوامل اثرگذار بر احتمال بروز آسایش حرارتی در بافت تاریخی کاشان

Abstract

کمیت و کیفیت فضاهای باز میانی بناها و بافت تاریخی کاشان، نقش مهمی در حضورپذیری، رضایت­مندی و ارتقاء تعاملات اجتماعی افراد دارد. دارا بودن احساس آسایش، بخصوص آسایش حرارتی در بافت تاریخی، می­تواند موجب تداوم حیات و تنوع فعالیت‌ها و حضور افراد در فضاهای باز و نیمه‌باز این اماکن گردد. وجود این فضاها در میان ساختمان‌های پیرامون، علاوه بر تنوع معماری و زیبایی، باعث ضرورت بررسی وضعیت آسایش حرارتی، جهت حضور بیشتر افراد در این فضاها شده است. هدف پژوهش حاضر آن است تا ابتدا به مطالعه و بررسی محدوده آسایش حرارتی توسط شاخص استاندارد «دمای معادل فیزیولوژیکی» (PET) بپردازد، سپس با ارائه روشی نوین، نقش متغیرهای اثرگذار در پیش‌بینی احتمال بروز آسایش حرارتی را مشخص نماید. روش تحقیق به­کار­رفته در این مطالعه، از نوع پژوهش همبستگی است. ازاین‌رو تعداد 17 سایت در این بافت تاریخی از تاریخ 6 شهریور تا 21 شهریور 1397 مورد ارزیابی قرار گرفتند. در کنار مطالعات کتابخانه‌ای، حضور فیزیکی در بافت و انجام مطالعات میدانی، هم‌زمان با پاسخ تعداد 788 نفر از ساکنان و گردشگران به پرسشنامه‌ها، داده‌های اقلیمی ثبت گردید و پس از محاسبه نرخ لباس با نرم‌افزار Deltalog10 محدوده (PET) با نرم‌افزار Ray Man مشخص گردید، سپس داده‌ها با نرم‌افزار 24 SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد پاسخ‌دهندگان در محدوده دمایی 07/24 تا 21/31 درجه سانتیگراد (PET) احساس آسایش حرارتی داشتند. همچنین نتایج به‌دست‌آمده از برازش مدل رگرسیون لوجستیک نشان داد از طریق بررسی دو متغیر، داشتن آگاهی از وضعیت آب و هوایی و سابقه بازدید در گذشته از یک مکان، می‌توان احتمال بروز آسایش حرارتی افراد را تا سطح 925/0 درصد پیش‌بینی نمود.

Keywords

• "آسایش حرارتی"
• "کاشان"
• "فضاهای باز و نیمه‌باز"
• " شاخص (pet)"