بررسی تطبیقی نحوۀ انعکاس اندیشۀ شاعر و طراح بر معماری باغ مزار (نمونه‌های موردی: باغ آرامگاه حافظ و سعدی)

Abstract

باغ مزار یا باغ آرامگاه، طراحی یک نماد و نشان یادبود است که نمایان‌کنندة عقاید، دیدگاه‌ها و باور فرد آرمیده در آن است. بنابراین باتوجه به اینکه آیندگان از این مکان دیدن می‌کنند، بهتر است که جاودان و پایدار باشد. همان‌طور که در پژوهش‌های گوناگون مطرح شده، راز جاودانگی یک اثر، داشتن ارتباط آن با تماشاگر و بهره‌بردار است. تبعیت از الگوهای فرهنگی و اقلیمی و تناسب با شرایط منطقه و جامعه از ضروریات آن است؛ از همین رو انعطاف‌پذیری، تناسب با زمانه و انتقال معنا از الزامات طراحی فضاها و بناهای یادمانی است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است و با رویکرد پدیدارشناسانه به تفسیر معیارهای مؤثر در انعکاس اندیشة شاعر و طراح بر آرامگاه و در ثبت و انتقال هویت فرهنگی-مکانی شهر پرداخته است. در این راستا دو نمونه ‌‌موردی آرامگاه در شیراز به ‌عنوان شهری با چندین بنای آرامگاهی انتخاب شده و روش جمع‌آوری اطلاعات، به صورت کتابخانه‌ای و میدانی همراه با مستندنگاری مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفته است. با توجه به نتایج حاصله و سنجش قیاسی نمونه‌ها براساس معماری ایرانی، فرهنگ و محیط زندگی (شیراز) بر اندیشة شاعر و طراح در معماری باغ آرامگاه‌ها تأثیر گذاشته است. اصول معماری ایرانی مورد توجه در آرامستان شامل موارد ذیل می‌شود: ترکیب معماری سنتی و مدرن، تقارن، مقیاس انسانی، تزیینات، نماد، مصالح و اصول باغ‌سازی معماری ایرانی که در نهایت باعث خلق معماری متناسب با فرهنگ منطقه شده است.

Keywords

• باغ آرامگاه
• آندره گدار
• محسن فروغی
• حافظیه
• سعدیه
• شیراز