باور و آگاهی زبان‌آموزان ژاپنی فارسی‌زبان نسبت به یادگیری و یاددهی کانجی

Abstract

یکی از چالش‌ها در یادگیری زبان ژاپنی، یادگیری کانجی و باور زبان‌آموزان نسبت به یادگیری کانجی است. این امر برای زبان‌آموزان متعلق به مناطق غیرکانجی زبان که خارج از ژاپن به یادگیری زبان ژاپنی می‌پردازند به ویژه، چالش برانگیزتر خواهد بود. از آنجایی که یادگیری، متاثر از محیط آموزشی و شخصیت زبان‌آموزان می‌باشد، با بررسی باور زبان‌آموزان نسبت به یادگیری کانجی و تجزیه و تحلیل این باورها می‌توان به روش‌های آموزشی متناسب با آن زبان‌آموزان به طور خاص، دست یافت. بنابراین، در مقاله پیش رو، به منظور بررسی باور و آگاهی زبان‌آموزان ژاپنی فارسی‌زبان نسبت به یادگیری و یاددهی کانجی، پژوهشی پرسشنامه‌ای از زبان‌آموزان ژاپنی دانشگاه تهران صورت پذیرفت. پس از تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش توصیفی و به کمک آمار استنباطی، نتایج نشان داد که زبان‌آموزان ایرانی، کانجی را مانع بزرگی در یادگیری زبان ژاپنی می‌دانند ولی از طرفی، شدیدا بر این باورند که هر چه کانجی را بهتر یاد بگیرند بیشتر در زبان ژاپنی موفق می‌شوند. زبان‌آموزان سطح مقدماتی «قرائت» کانجی را مهارت مهمی قلمداد می‌کنند، ولی زبان‌آموزان سطح پیشرفته بیشتر به «معنای» کانجی توجه دارند. هم‌چنین، زبان‌آموزان ایرانی بر یادگیری کانجی مستقل از آموزش معلم قویا باور دارند و معتقدند در آموزش کانجی باید از متون ژاپنی بهره زیادی برد. یافته‌های پژوهش حاضر گامی مفید برای آموزش کانجی به زبان‌آموزان غیر مناطق کانجی زبان، به ویژه زبان‌آموزان فارسی‌زبان قلمداد می‌شود.

Keywords

• زبان‌آموزان ژاپنی فارسی‌زبان
• زبان‌آموزان غیر مناطق کانجی
• فراگیران ژاپنی به عنوان زبان خارجی (jfl)
• یادگیری کانجی و آموزش کانجی
• باور و آگاهی زبان‌آموزان ژاپنی