Journal of Agricultural Science and Sustainable Production (Oct 2019)
بررسی زنده‌مانی باکتری Enterobacter cloacae در چند حامل جامد و اثر زادمایه‌های تهیه شده بر جوانه‌زنی و رشد گندم
Abstract
در کشاورزی پایدار کودهای زیستی جایگاه ویژه‌ای دارند. به همین خاطر برای عرضه آن‌ها از حامل‌های مختلف برای حفظ ماندگاری و زنده‌مانی باکتری استفاده می‌شود. این تحقیق با هدف بررسی زنده‌مانی باکتری Enterobactercloacae بر روی حامل‌های مختلف جامد در مدت یک سال صورت گرفت. حامل‌های جامد، شامل 10 تیمار باگاس، پیت، هیدروچار، بیوچار، خاک‌اره و پرلیت به‌صورت منفرد و مخلوط آن‌ها با پرلیت با نسبت وزنی (1:1) بودند. در این بررسی، زادمایه‌های باکتریایی تهیه شده با جمعیت اولیه یکسان (CFU/g109) پس از نگهداری در دمای اتاق از نظر توان ماندگاری و زنده‌مانی باکتری مورد مقایسه قرار گرفتند. جمعیت باکتری در زمانهای 0، 15، 30، 60، 90، 120، 180، 270و 365 روز شمارش شد. برای شمارش باکتری‌های زنده در حامل‌های میکروبی، بعد از تهیه سری‌های رقت از روش شمارش در کشت نواری درون یک پلیت استفاده شد. در این تحقیق اثرات زادمایه‌های تهیه شده بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه‌های گندم در شرایط استریل و به روش کشت در پلیت شیشه‌ای، در پایان ماه چهارم بررسی شد. در این دو روش خصوصیاتی از قبیل طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ساقه و ریشه و وزن تر و خشک کل ساقه و ریشه اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل از شمارش باکتری‌ها نشان داد که از میان حامل‌های مورد آزمایش، بیشترین جمعیت شمارش شده بعد از گذشت یک سال در حامل باگاس (CFU/g 109) و کمترین جمعیت شمارش شده در خاک‌اره به دست آمد بطوریکه بعد از گذشت 6 ماه هیچ جمعیت زنده باکتری در خاک‌اره شمارش نشد. همچنین نتایج حاصل از تست جوانه‌زنی و رشد گیاهچه‌های گندم نشان داد که زادمایه‌های هیدروچار و باگاس+ پرلیت در کشت پلیت نتایج تکرارپذیری داشتند و در هر دو حالت در اغلب ویژگی‌های اندازه‌گیری شده، میانگین‌های بهتری را به خود اختصاص داده بودند. در پایان با توجهبه نتایج این آزمایش و راحتی و در دسترس بودن حامل‌های مورد استفاده، حامل باگاس+ پرلیت توصیه می‌شود.
