مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش (Sep 2021)

تاثیر شش هفته تمرین اختصاصی فوتبال و روش‌‌های مختلف بازیافت بر سرعت، پرش عمودی و شاخص‌های آسیب عضلانی بازیکنان فوتبال

  • هادی موذنی,
  • سعید ایل بیگی,
  • مرضیه ثاقب جو,
  • محمد یوسفی

DOI
https://doi.org/10.22077/jpsbs.2020.3046.1534
Journal volume & issue
Vol. 9, no. 19
pp. 48 – 62

Abstract

Read online

زمینه و هدف: انجام فعالیت ورزشی بدون بازیافت مناسب، احتمالا آسیب‌‌های ناشی از ورزش را باقی می‌‌گذارد یا باعث درد و رنج ورزشکار می شود. ازاین رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر شش هفته تمرین اختصاصی فوتبال و روش‌‌های مختلف بازیافت بر سرعت، پرش عمودی و آسیب عضلانی بازیکنان فوتبال به اجرا درآمد. روش تحقیق: تعداد 36 فوتبالیست جوان و نخبه شهر بیرجند‌‌ به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به 4 گروه بازیافت غیرفعال، بازیافت فعال، شناوری در آب سرد و ماساژ تقسیم شدند. آزمودنی‌‌ها ابتدا یک جلسه دویدن رفت و برگشت در مسافت 20 متر تا سرحد واماندگی انجام دادند و سپس در یکی از روش‌‌های بازیافت 20 دقیقه‌‌ای شرکت کردند. پس از آن 6 هفته تمرینات اختصاصی فوتبال به اجرا درآمد و سپس یک جلسه فعالیت وامانده ساز و روش‌‌های بازیافت 20 دقیقه‌‌ای تکرار گردید. شاخص‌‌های لاکتات دهیدروژناز (LDH) و کراتین کیناز (CK) با روش الایزا، سرعت با آزمون دوی سرعت‌‌های تکراری بانگسبو، و توان بی هوازی با آزمون پرش عمودی اندازه گیری شدند. نتایج با استفاده از آزمون‌‌های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، t وابسته و توکی در سطح معنی داری 05/0< p استخراج گردید. یافته‌‌ها: روش‌‌ بازیافت غیرفعال و ماساژ متعاقب 6 هفته تمرینات اختصاصی فوتبال موجب کاهش آنزیم LDH (به ترتیب با 01/0= p و 04/0=p) و روش بازیافت ماساژ موجب کاهش CK (001/0=p) شرکت کنندگان شد. از طرف دیگر، روش بازیافت آب سرد موجب بهبود سرعت شرکت کنندگان گردید (01/0=p)، اما بازیافت آب سرد و ماساژ بهبود پرش عمودی را در پی داشت (01/0=p). نتیجه گیری: غوطه وری در آب سرد و بازیافت فعال در بین جلسات تمرینی، موجب تسریع بازیابی عملکردهای جسمانی (سرعت و توان انفجاری) و کاهش شاخص‌‌های آسیب عضلانی (CK و LDH) بازیکنان فوتبال می گردد.

Keywords