بررسی اثر ضدباکتریایی مشتقات جدید تیازول و ایمیدازول بر تعدادی از باکتری‌های بیماری‌زای مشترک بین انسان و دام

Abstract

اهداف مقاومت دارویی در باکتری‌های پاتوژن مشترک بین انسان و دام خطری است که رونق و سودآوری صنعت دام‌پروری و سلامت جامعه را تهدید می‌کند. برای مقابله با این تهدید، شناسایی و کاربرد ترکیبات ضدباکتریایی جدید روی باکتری‌های مقاوم ضروری است. مشتقات تیازول و ایمیدازول ترکیبات ضدباکتریایی جدیدی هستند. در این مطالعه اثر ضدباکتریایی یک مشتق تیازول و دو مشتق ایمیدازول بر باکتری‌های رودوکوکوس اکوئی و بروسلا آبروتوس و پاستورلا مولتی‌سیدا بررسی شده است.مواد و روش‌ها برای بررسی اثر ضدباکتریایی مشتقات، از روش انتشار در دیسک برای اندازه‌گیری قطر هاله مهار رشد و از روش رقت‌سازی در پلیت 96 خانه برای تعیین حداقل غلظت مهارکننده رشد استفاده شد.یافته‌ها نتایج تحقیق نشان داد هیچ‌یک از مشتقات تیازول و ایمیدازول بر باکتری بروسلا آبروتوس اثر مهاری نداشتند. مشتقات ایمیدازول نیز هیچ‌گونه اثر مهاری بر باکتری‌ها نداشتند. اثر مهاری تنها از مشتق تیازول با 128 و 16 میکروگرم بر میلی‌لیتر و قطر هاله مهار رشد2/3±0/19 و 3/0±1/28 میلی متر به ترتیب بر باکتری‌های رودوکوکوس اکوئی و پاستورلا مولتی‌سیدا مشاهده شد.نتیجه‌گیری اثر مهاری مشتق تیازول بر دو باکتری پاستورلا مولتی‌سیدا و رودوکوکوس اکوئی مشاهده شد که این اثر مهاری بر باکتری پاستورلا مولتی‌سیدا بسیار قوی‌تر بود.

Keywords

• ضدباکتریایی
• تیازول
• ایمیدازول