شناسایی و سطح‌بندی عوامل مؤثر بر تدریس اثربخش در دانشگاه‌های علوم پزشکی بر مبنای مدل‌سازی ساختاری تفسیری (مطالعه‌ی موردی: دانشگاه شهید صدوقی یزد)

Abstract

با توجه به جایگاه آموزش و تدریس در دانشگاه­های علوم پزشکی، پژوهش حاضر با هدف شناسایی و سطح­بندی عوامل مؤثر بر تدریس اثربخش در دانشگاه­های علوم پزشکی بر اساس مدل­سازی ساختاری تفسیری صورت گرفت. روش پژوهش، مطالعه موردی و به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از تکنیک مدل­سازی ساختاری تفسیری جهت سطح­بندی عوامل و دسته­بندی آنها استفاده شد. مشارکت­کنندگان در پژوهش را اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد تشکیل می­­دادند که از بین آنها 9 نفر به عنوان متخصص در حوزه آموزش پزشکی انتخاب شدند. ابزار گرد­آوری داده­ها، پرسش­نامه محقق­ساخته بود و روایی محتوایی آن توسط متخصصان آموزش پزشکی به تأیید رسید. یافته­ها نشان داد که 10 عامل، از جمله تسلط مدرس بر موضوع، بیان انتظارات آموزشیِ روشن، قدرت رهبری و اداره کلاس، مشارکت فعال دانشجویان در فرایند تدریس به عنوان عوامل مؤثر بر تدریس اثربخش در دانشگاه علوم پزشکی به حساب می­آیند. همچنین تحلیل سطح­بندی عوامل نشان داد که دارای 7 سطح می­باشد که از عمیق­ترین و تأثیر­گذارترین سطح به سطحی­ترین و تأثیر­پذیرترین سطح عوامل در مدل نشان داده شده است. بر این اساس؛ از آنجایی که تدریس اثربخش به عنوان یکی از رسالت­های دانشگاه­های علوم پزشکی به حساب می­آید، توصیه می­شود تا مدرسان در فرایند تدریسِ خود عوامل مورد نظر را در نظر بگیرند.

Keywords

• تدریس اثربخش
• آموزش پزشکی
• مدل­سازی ساختاری- تفسیری