تأثیر پیش‌تیمار بذور با میدان مغناطیسی بر برخی صفات مورفو- فیزیولوژیکی دان‌سیاه تحت شرایط تنش خشکی

Abstract

به‌منظور حفظ محیط زیست و بهبود رشد گیاه تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی در سال 1394 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار بر بذر دان‌سیاه (Guizotia abyssinica (L.F) Cass) در گلخانه پژوهشی دانشگاه شهرکرد اجرا شد. پیش تیمار فیزیکی بذر به‌صورت قرارگیری بذرها در شدت‌های مختلف میدان مغناطیسی شامل صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی‌تسلا (در مدت زمان 5 دقیقه) به‌عنوان عامل اول و دور آبیاری در سه سطح 2، 4 و 6 روز به‌عنوان عامل دوم در نظر گرفته شد. تاثیر شدت میدان مغناطیسی، تنش خشکی و اثرات متقابل آن‌ها بر تمامی صفات مورد بررسی معنی‌دار بود. بیشترین وزن خشک ریشه در شدت میدان 150 میلی‌تسلا تحت دور آبیاری 2 روز، بیشترین وزن خشک برگ، طول ریشه و تعداد گل در شدت میدان 100 میلی‌تسلا به‌ترتیب تحت دور آبیاری 2، 2 و 6 روز، بیشترین محتوای کلروفیل a و (a+b) و کاروتنوئیدها در شدت میدان 50 میلی‌تسلا تحت دور آبیاری 6 روز، بیشترین محتوای کلروفیل b در شدت میدان 150 میلی‌تسلا تحت دور آبیاری 4 روز و کمترین محتوای مالون دی‌آلدئید در شدت میدان 200 میلی‌تسلا تحت دور آبیاری 2 روز حاصل شدند. بیشترین تعداد گل (به‌عنوان مهم‌ترین شاخص موثر در افزایش عملکرد) برای دور آبیاری 2 و 4 روز در شدت میدان‌ 200 میلی‌تسلا و برای دور آبیاری 6 روز در شدت میدان‌های 50 و 100 میلی‌تسلا به‌دست آمد. به‌طور کلی می‌توان گفت اعمال میدان مغناطیسی با شدت‌های ملایم می‌تواند در بهبود شرایط تنش موثر واقع شود.

Keywords

• مالون دی‌آلدئید
• شدت میدان مغناطیسی
• دور آبیاری
• رنگیزه‌های فتوسنتزی