Ντροπαλή ιδιοσυγκρασία στην παιδική ηλικία: διερεύνηση του ρόλου της μητρικής νοο-προσήλωσης

Abstract

Η έρευνα εξέτασε τη σχέση ανάμεσα στην ντροπαλότητα – ως χαρακτηριστικό της ιδιοσυγκρασίας – των παιδιών και στην τάση των μητέρων τους να τα αντιμετωπίζουν ως πρόσωπα με νου (νοο-προσήλωση). Συγκεκριμένα, εξετάστηκε εάν οι μητέρες παιδιών ηλικίας 5-8 ετών με ντροπαλή ιδιοσυγκρασία (n = 60) και οι μητέρες μιας ομάδας ελέγχου με παιδιά χωρίς ντροπαλότητα (n = 60) διαφέρουν ως προς τη συχνότητα και το είδος των αναφορών που κάνουν στις νοητικές καταστάσεις των παιδιών τους. Ζητήθηκε αρχικά από τις μητέρες να περιγράψουν τα παιδιά τους (Meins & Fernyhough, 2010, 2015). Ακολούθως, εντοπίστηκαν στις περιγραφές των μητέρων οι αναφορές τους σε τρεις τύπους νοητικών καταστάσεων: επιστημικο-γνωστικές (π.χ. «σκέφτεται», «πιστεύει»), βουλησιακές (π.χ. «θέλει», «προσπαθεί») και συναισθηματικές (π.χ. «χαίρεται», «λυπάται»). Η ντροπαλή ιδιοσυγκρασία των παιδιών αξιολογήθηκε με εργαλεία που συμπλήρωσαν οι μητέρες και οι εκπαιδευτικοί των παιδιών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η νοο-προσήλωση διέφερε σημαντικά στις δύο ομάδες μητέρων. Οι μητέρες των παιδιών με ντροπαλή ιδιοσυγκρασία έκαναν πιο συχνές αναφορές στις νοητικές καταστάσεις των παιδιών τους και επικεντρώνονταν περισσότερο στα συναισθήματά τους από ό,τι οι μητέρες της ομάδας ελέγχου. Στη συζήτηση θίγεται η ανάγκη για περαιτέρω διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στα ατομικά χαρακτηριστικά των παιδιών και στη νοο-προσήλωση των μητέρων τους

Keywords

• Μητέρες
• Μητρική νοο-προσήλωση
• Νοητικές καταστάσεις
• Ντροπαλή ιδιοσυγκρασία
• Παιδιά