Wykorzystanie badań słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu w weryfikacji i obiektywizacji uszkodzeń słuchu dla potrzeb postępowania karnego

Abstract

Istnieje wiele subiektywnych i obiektywnych metod diagnostycznych narządu słuchu, które pozwalają na ocenę głębokości niedosłuchu oraz jego anatomicznej lokalizacji. Mimo dostępności wielu metod diagnostycznych, w szczególności takich badań subiektywnych słuchu, jak audiometria tonalna czy audiometria mowy, często zdarzają się błędy diagnostyczne. Mogą one prowadzić do niewłaściwych wniosków, których skutkiem jest sporządzenie nieprawidłowej opinii sądowo-lekarskiej. Praktyka sądowo-lekarska dowodzi, iż nieprawidłowości diagnostyczne i opiniodawcze mogą wynikać z zastosowania wyłącznie klasycznych metod badania narządu słuchu, mających charakter subiektywny, i zaniechaniu przeprowadzenia u osób pokrzywdzonych testów obiektywnych, w tym zwłaszcza słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ABR), emisji otoakustycznych (OAEs) oraz audiometrii impedancyjnej.

Keywords

• ciężki uszczerbek na zdrowiu
• kodeks karny
• słuchowe potencjały wywołane pnia mózgu
• uszkodzenie słuchu