تاثیر افزودن دو ماده جاذب تجاری و زئولیت طبیعی به خوراک آلوده به آفلاتوکسین B1 بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی

Abstract

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر دو ماده جاذب تجاری و مقایسه آنها با زئولیت طبیعی در کاهش اثرات سوء آفلاتوکسین B1 روی رشد، عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام گرفت. در این تحقیق از 200 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین 386 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه برای هر تکرار استفاده شد. گروه های آزمایشی عبارت بودند از: گروه شاهد منفی: با تغذیه از جیره پایه؛ گروه شاهد مثبت: با تغذیه از جیره پایه + 1 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1؛ سه گروه دیگر حاوی 25 گرم در کیلوگرم از مواد جاذب میلبوند تی ایکس، پلی زورب و زئولیت طبیعی و جیره آلوده به 1 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1 بودند. میزان مصرف خوراک تفاوت معنی‌داری بین گروه ها نداشت. افزایش وزن بدن با مصرف جیرۀ غذایی آلوده به آفلاتوکسین B1 به طور معنی‌داری کاهش و ضریب تبدیل غذایی افزایش یافت، اما افزودن مواد جاذب باعث بهبود معنی دار افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی شد. از میان اندام‌های داخلی فقط وزن نسبی طحال در اثر مصرف جیرۀ غذایی آلوده به آفلاتوکسین B1 به طور معنی‌داری افزایش یافت. مصرف آفلاتوکسین B1 بدون مواد جاذب باعث کاهش معنی‌دار تولید پادتن بر علیه واکسن نیوکاسل در 21 روزگی شد. همچنین پادتن تولید شده بر علیه گلبول قرمز گوسفند در 35 روزگی با مصرف جیرۀ غذایی آلوده به آفلاتوکسین B1 کاهش یافت. نتایج این آزمایش نشان داد افزودن زئولیت طبیعی و مواد جاذب تجاری به جیرۀ غذایی آلوده باعث بهبود عملکرد و سیستم ایمنی در مقایسه با گروهی شد که آفلاتوکسین B1 را به تنهایی دریافت کرده بود.

Keywords

• آفلاتوکسین
• مواد جاذب
• زئولیت
• جوجه گوشتی