اثر شش هفته تمرین هوازی پیشرونده بر بیان ژن‌های عامل رشد اندوتلیوم عروقی و عامل نکروزی تومور آلفا در قلب رت‌های نر ویستار مبتلا به دیابت

Abstract

زمینه و هدف: دیابت با ایجاد التهاب در قلب، زمینه ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی را فراهم می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر شش هفته تمرین هوازی پیشرونده بر بیان ژن های عامل رشد اندوتلیوم عروقی (vegf) و عامل نکروزی تومور آلفا (tnfα) قلب رت‌های نر ویستار دیابتی است. روش تحقیق: تعداد 40 سر رت نر نژاد ویستار (میانگین وزن 92/12± 09/253 گرم، سن 10-8 هفته) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، دیابتی، تمرین، و دیابت + تمرین؛ تقسیم شدند. القای دیابت از طریق تزریق درون صفاقی محلول استروپتوزتوسین به میزان 50 میلی‌گرم برکیلوگرم انجام پذیرفت. پروتکل تمرین شامل شش هفته تمرین هوازی پیشرونده، پنج جلسه در هفته بر روی نوار گردان بود. میزان بیان ژن vegf و tnfα بافت بطن چپ به روش Real -Time PCR اندازه‌گیری شد. با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌ راهه و آزمون توکی، در سطح معنی‌داری 05/0>p؛ نتایج استخراج گردید. یافته‌ها: بیان ژن های vegf و tnfα بطن چپ قلب در گروه دیابتی شده نسبت به گروه سالم، به ترتیب کاهش (0001/0>p) و افزایش یافت (0001/0>p). از طرف دیگر، بیان ژن های vegf و tnfα بطن چپ قلب گروه دیابت+ تمرین نسبت به گروه دیابت، به ترتیب افزایش (003/0=p) و کاهش یافت (0001/0>p) پیدا کرد. نتیجه‌گیری: تمرین هوازی پیشرونده، می‌تواند به عنوان یک شیوه مناسب غیر دارویی برای بهبود التهاب و رگ زایی در نمونه‌های دیابتی در نظر گرفته شود.

Keywords

• ورزش هوازی
• دیابت
• عامل رشد اندوتلیوم عروقی
• عامل نکروزی توموری آلفا