تاثیر تغذیه اسید لینولئیک مزدوج بر تست تحمل گلوکز و تغییرات گلوکز خون گاوهای هلشتاین

Abstract

سابقه و هدف: اسیدلینولئیک مزدوج نام عمومی برای گروهی اسیدچرب با 18 کربن و دارای دو پیوند دوگانه است که با یک پیوند ساده از هم جدا شده‌اند و بر تعدادی از فرآیندهای بیولوژیک تاثیر می‌گذارند. اسید لینولئیک مزدوج می‌تواند تولید برخی از سایتوکین‌های پیش‌التهابی که در فرآیند مقاومت به انسولین دخالت دارند را مهار کند. تاثیر اسیدلینولئیک مزدوج بر کاهش چربی شیر سبب شد تا به عنوان یک راهبرد تغذیه‌ای برای بهبود توازن منفی انرژی به جیره گاوهای شیری افزوده شود. هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر تغذیه اسیدلینولئیک مزدوج از روز 21 قبل از زایش تا 21 یا 42 روز پس از زایش بر تست تحمل گلوکز و تغییرات گلوکز خون گاوهای هلشتاین بود. مواد و روش‌ها: تعداد 75 راس گاو شیری با نوبت زایش 7/1±3/3 (خطای استاندارد±میانگین) با نمره وضعیت بدنی 2/0±25/3 انتخاب و به‌صورت تصادفی در بین چهار گروه آزمایشی قرار گرفتند: تغذیه 75 گرم در روز چربی پالم از 21 روز قبل از زایش تا 21 روز پس از زایش (C21) یا 42 روز پس از زایش (C42)؛ تغذیه 75 گرم در روز اسیدلینولئیک مزدوج پوشش‌دار از 21 روز قبل از زایش تا 21 روز پس از زایش (CLA21) یا 42 روز پس از زایش (CLA42). مکمل اسیدلینولئیک مزدوج پوشش دار دارای 10 درصد از هر یک از ایزومرهای 10-ترانس،12-سیس و 9-سیس،11-ترانس بود. برای انجام تست تحمل گلوکز از هر گروه پنج راس گاو به‌صورت تصادفی انتخاب و در روزهای 14 و 30 پس از زایش به ازای هر کیلوگرم وزن زنده حیوان 25/0 گرم گلوکز از راه رگ شیری پستان اینفیوز شد. در زمان‌های 20-، 10- ، 0، 5، 10، 20، 30، 40، 60، 80، 100 و 120 دقیقه نسبت به اینفیوز گلوکز، از راه رگ شیری جهت خلاف اینفیوز گلوکز نمونه خون تهیه و پس از سانتریفیوژ گلوکز آن اندازه‌گیری شد. سطح زیرمنحنی در دقیقه 60 و 120، نرخ زدودگی گلوکز و زمان رسیدن غلظت گلوکز به نصف به عنوان شاخص‌های تست تحمل گلوکز محاسبه شد. برای بررسی تغییرات گلوکز و انسولین خون در دوره پس از زایش در روزهای 21-، 0، 10، 21 و 42 نسبت به زایش از هر تیمار هشت راس گاو به‌صورت تصادفی انتخاب و از راه رگ دنبالچه نمونه خون تهیه شد. تولید شیر به‌صورت روزانه ثبت و به منظور سنجش ترکیبات شیر نمونه‌گیری به‌صورت هفتگی انجام شد. یافته‌ها: تغذیه مکمل اسیدلینولئیک مزدوج پوشش‌دار در دوره انتقال تاثیر معنی‌داری بر شاخص‌های تست تحمل گلوکز نداشت. سطح گلوکز خون در زمان زایش و 10 روز پس از زایش در گاوهای دریافت کننده اسیدلینولئیک مزدوج پوشش‌دار از گاوهای دریافت‌کننده چربی پالم بیشتر بود در حالیکه غلظت انسولین خون در گروه‌های مختلف تفاوت معنی‌دار نداشت (05/0˂P). گاوهای تغذیه‌ شده با اسیدلینولئیک مزدوج پوشش‌دار در مقایسه با گاوهای تغذیه شده با چربی پالم درصد چربی شیر و نیز تولید چربی شیر کمتری داشتند (05/0˂P). تغذیه مکمل پوشش‌دار اسیدلینولئیک مزدوج در دوره انتقال سبب افزایش تولید شیر در اوایل دوره شیردهی شد (05/0˂P). افزایش دوره تغذیه اسیدلینولئیک مزدوج پوشش‌دار و یا چربی پالم از 21 روز پس از زایش به 42 روز پس از زایش سبب افزایش معنی‌دار تولید شیر نشد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد افزودن اسیدلینولئیک مزدوج به جیره گاوها طی دوره انتقال سبب افزایش سطح گلوکز خون در ابتدای زایش و بهبود تولید شیر شده و تاثیر منفی بر تست تحمل گلوکز به عنوان برآوردی از مقاومت به انسولین نداشت.

Keywords

• "گاو شیری
• دوره انتقال
• اسید لینولئیک مزدوج
• گلوکز
• تست تحمل گلوکز"