اثرات تعاملی کاهش شدت تمرین ورزشی و عصاره پر سیاوش در تعدیل شاخص های ریمدلینگ و آپوپتوز ریوی رت های هیپوکسی شده

Abstract

زمینه و هدف: آپوپتوز نوعی مرگ برنامه ریزی شده سلول است که توسط مجموعه­ای از پیام های بین سلولی رخ می­دهد که با تغییر ساختارهای بافتی همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات تعاملی کاهش شدت تمرین ورزشی و عصاره پر سیاوش در تعدیل شاخص های آپوپتوز و ریمدلینگ ریوی رت های هیپوکسی شده بود. روش بررسی: نمونه های پژوهش حاضر را 16 سر رت نر نژاد ویستار تشکیل داده بودند که پس از 6 هفته تمرین تناوبی شدید، به مدت3 هفته وارد محیط هیپوکسی شدند و نصف رت ها در طی 3 هفته قرارگیری در هیپوکسی، به اجرای تمرینات تناوبی با شدت کمتر ( تیپر) پرداختند و روزانه نیز 500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصاره پرسیاوش دریافت کردند. در پایان، جهت انجام آزمایش های ایمونوهیستوشیمی و استریولوژی، بافت ریه خارج گردید. یافته ها: 3 هفته کاهش شدت تمرین و مصرف عصاره پرسیاوش در گروه هیپوکسی، سبب کاهش نسبت Bax/Bcl-2 (05/0P) و همچنین افزایش جمعیت نموسیت-1 حبابچه های ریوی (05/0P<) در مقایسه با گروه هیپوکسی شد. نتیجه گیری: سودمندی بهره گیری همزمان از کاهش شدت تمرین و مصرف عصاره پرسیاوش در کاهش آپوپتوز و ریمدلینگ سلول های اپیتلیالی حبابچه ای به دنبال تمرین تناوبی شدید و قرارگیری در معرض هیپوکسی نتیجه مهم پژوهش حاضر محسوب می­شود. کلید واژه ها: تمرین تناوبی، هیپوکسی، پر سیاوش، کاهش شدت تمرین

Keywords

• تمرین تناوبی، هیپوکسی، پر سیاوش، کاهش شدت تمرین.