Szaleństwo niemożliwego versus przepracowanie – przebaczenie jako paradoksalny mechanizm rozwojowy

Abstract

Tekst zwraca uwagę na istotną, ale rzadko rozważaną kwestię pedagogiczną. Przebaczenie to jedno z kluczowych egzystencjalnych doświadczeń związanych z rozwojem tożsamości. Istnieje pokusa, by krzywdę i odwet czynić centrum tożsamości. Tekst pokazuje dialektyczne napięcia zachodniej tradycji opisu przebaczenia między niewybaczalnym a radykalnym przebaczeniem wszystkiego, wymogiem skruchy a wybaczeniem bezwarunkowym, społecznym pojednaniem a indywidualnym szaleństwem niemożliwego, logiką równoważności a logiką nadmiaru. Przebaczenie „czyste” to implozja zła. A to jest jeden z najważniejszych i najtrudniejszych mechanizmów transformacji osobowości człowieka.

Keywords

• forgiveness
• the theatre of forgiveness
• radical evil
• the unforgivable
• duality
• identity