جداسازی باکتری های مولد بیودمولسیفایر از رسوبات آلوده به نفت پالایشگاه نفت آبادان

Abstract

دمولسیفایرهای شیمیایی که برای شکست امولسیون‌های آب در نفت بکار می‌روند سمی هستند و اثرات زیان‌باری بر محیط-زیست دارند. به همین دلیل بیودمولسیفایرها به عنوان ترکیبات سازگار با محیط زیست به عنوان یک جایگزین مطرح هستند. هدف از تحقیق حاضر دستیابی به باکتری‌های مولد بیودمولسیفایر است. برای این منظور با نمونه‌گیری از رسوبات نفتی، جدایه‌های مولد بیـودمولسیفایر با استفاده از روش‌های غنی‌سازی در محیط پایه نمکی با پارافین مایع جداسازی و جدایه‌های برتر با استفاده از روش‌های کمی و کیفی غربالگری انتخاب شدند. شرایط رشد بهینه این جدایه‌ها و اثر نوع منبع کربن بر تولید بیودمولسیفایر بررسی و با استفاده از روش‌های فنوتیپی و تعیین توالی ژن 16S rRNA تعیین هویت گردیدند. در نتیجه‌ی این تحقیق جدایه‌هایHS20 و HS22 به ترتیب با 43/71 و 71/85 درصد شکست امولسیون آب در نفت سفید به عنوان Alcaligenes sp. strain HS20 و Alcaligenes sp. strain HS22 شناسایی شدند. دما، pH و منبع نیتروژن بهینه رشد جدایهHS20 40 درجه سانتی‌گراد، 7 و سدیم نیترات و برای جدایه HS22 35 درجه سانتی-گراد، 7 و آمونیوم نیترات بود. بیودمولسیفایر جدایه HS20 خارج سلولی و جدایه HS22 در دو موقعیت خارج سلول و متصل به سلول حضور دارد. هر دو جدایه در حضور منابع کربنی هیدروفیل یا مخلوط هیدروکربن‌های هیدروفیل و هیدروفوب توانایی تولید بیودمولسیفایر دارند. نتایج این پژوهش نشان داد این جدایه‌ها توانایی تولید بیودمولسیفایر و شکست امولسیون آب در نفت را در حد مناسبی دارند. بنابراین ارزیابی پتانسیل این سویه‌ها به مـنـظـور بهبود شکست امولسیون-های نامطلوب آب در نفت خام در مقیاس صنعتی پیشنهاد می‌گردد.

Keywords

• بیودمولسیفایر
• جداسازی زیستی
• امولسیون آب در نفت
• شکست امولسیون