مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Mar 2018)
بررسی تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر افسردگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2
Abstract
مقدمه: افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی در بیماران مبتلا به دیابت است که بروز آن علاوه بر تاثیر بر سیر درمان، می تواند پیش آگهی بیماری را نیز دستخوش تغییر کند.مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیرآرام سازی پیشرونده عضلانی بر افسردگی بیماران مبتلا به دیابت نوع2انجام شد. روش کار:این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی77بیمار مراجعه کننده به مرکز دیابت شهرستان سبزوار در سال 1394 انجام شد.افراد شرکت کننده در مطالعه آزمون افسردگی بک را تکمیل کردند و در صورت کسب نمره 28-14 (افسردگی خفیف و متوسط)وارد مطالعه شدند.سپس بیماران پس از تکمیل رضایت نامه، به صورت تصادفی به دو گروه آرام سازی پیشرونده عضلانی(37 نفر) و کنترل(40 نفر) تقسیم شدند.آرام سازی هفته ای2مرتبه به مدت20-30دقیقه تحت نظارت پژوهشگر در طی6 هفته اجرا شد و در پایان هفته ششم مجددا آزمون افسردگی بک تکمیل گردید.داده ها با استفاده از آمار توصیفی تحلیلی با نرم افزارSPSS (نسخه 16) تجزیه وتحلیل شد و P مساوی 05/0 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها:میانگین نمره افسردگی بعد از مداخله در گروه آرام سازی از 20/4± 20/91به 85/2±29/11 و در گروه کنترل از21/4±20/60 به61/3±19/99 رسید.بر اساس آزمون آماری تی مستقل بین دو گروه اختلاف آماری معنا داری وجود داشت(P<0/001).آزمون آماری تی زوجی تفاوت آماری معناداری را از نظر نمره افسردگی قبل و بعد از مداخله در گروه آرام سازی عضلانی نشان داد(p<0/001)در حالی که درگروه کنترل اختلاف آماری معناداری وجود نداشت(p=0/204). نتیجه گیری:آرام سازی پیشرونده عضلانی روشی موثردرکاهش میزان افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع2می باشد.
