Baspārish (May 2017)
معرفی پلی(4،3- اتیلن‌دی‌اکسی‌تیوفن)-پلی‌استیرن سولفونات به‌عنوان لایه انتقال‌دهنده حفره در سلول‌های خورشیدی پلیمری
Abstract
سلول خورشیدی پلیمری گونه‌ای از سلول‌های خورشیدی است که به‌دلیل مزایایی مانند انعطاف‌پذیری، وزن کم، قیمت اندک تولید در مقیاس صنعتی و ساخت در حالت محلول مورد توجه بسیار قرار گرفته است. این سلول‌ها از سه لایه اصلی آند، لایه فعال و کاتد تشکیل شده‌اند. واردکردن دو لایه دیگر با نام‌های انتقال‌دهنده حفره و الکترون در ساختار سلول‌های خورشیدی پلیمری، موجب بهبود عملکرد این سلول‌ها در تبدیل انرژی نورانی خورشید به انرژی الکتریکی می‌شود. در این مقاله، لایه انتقال‌دهنده حفره به‌عنوان لایه جلوگیری کننده از عبور الکترود‌ها به‌سمت آند بررسی می‌شود که تنها به حفره‌ها اجازه عبور می‌دهد. امروزه، ترکیبات متنوعی به‌عنوان انتقال‌دهنده حفره معرفی شده‌اند که موفق‌ترین آن‌ها در سلول‌های خورشیدی پلیمری ترکیب پلی(4،3- اتیلن‌دی‌اکسی‌تیوفن) پلی‌استیرن سولفونات یا PEDOT:PSS است که از PEDOT رسانا و PSS عایق تشکیل می‌شود. در ادامه، به معرفی ویژگی‌ها، روش‌های سنتز و اجزای تشکیل‌دهنده ترکیب پلیمری پرداخته می‌شود. در نهایت، پس از ارائه روش‌های بهبود خواص الکتریکی PEDOT:PSS به‌منظور افزایش کارایی سلول خورشیدی، سازوکار انتقال حفره در ساختار سلول‌های خورشیدی پلیمری ارزیابی می‌شود.
Keywords
