مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Feb 2025)

عوامل خطر زخم پای دیابتی در سفرهای زیارتی

  • منصور سیاوش,
  • سید مسعود شجری پور موسوی,
  • نورالدین سلطانیان,
  • مجتبی اکبری

DOI
https://doi.org/10.48305/jims.v42.i799.1203
Journal volume & issue
Vol. 42, no. 799
pp. 1203 – 1205

Abstract

Read online

نامه به سردبیر مقدمه: سفرهای زیارتی و سیاحتی، به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت، می‌تواند خطرات جدی از جمله زخم پای دیابتی را به همراه داشته باشد. عدم رعایت اصول پیشگیری و مدیریت این بیماری توسط بیماران، خانواده‌ها و حتی پزشکان، این خطر را تشدید می‌کند. این مطالعه به بررسی عوامل خطر زخم پای دیابتی در طول سفرهای مختلف، به ویژه زیارت اربعین، می‌پردازد. روش‌ها: عوامل خطر زخم پای دیابتی در سه دسته‌ی محیطی، فردی و اجتماعی طبقه‌بندی شده‌اند و در مراحل مختلف سفر (قبل، حین و بعد) مورد بررسی قرار گرفته‌اند. علاوه بر این، توجه به بعد زمانی عوامل خطر و همچنین سه دسته شرایط و عوامل خطر محیطی، فردی و اجتماعی برای بیماران دیابتی در کلیه‌ی سفرها ضروری است. یافته‌ها: عوامل خطر محیطی شامل کفش و جوراب نامناسب، دمای بالای محیط، شرایط جاده و ناهمواری مسیر، ازدحام جمعیت، مسیر و زمان طولانی راهپیمایی و عدم وجود تسهیلات بهداشتی مناسب می‌باشند. عوامل خطر فردی شامل دفورمیتی در پاها یا انگشتان، نارسایی‌های عروقی و مشکلات شریانی در پاها، نوروپاتی دیابتی و از بین رفتن حس محافظتی در اندام تحتانی هستند. عوامل مرتبط با تعیین‌کننده‌های اجتماعی سلامت نیز به عنوان سومین دسته عوامل خطر شناسایی شدند. نتیجه‌گیری: برای پیشگیری از زخم پای دیابتی در طول سفرهای زیارتی و سیاحتی، توجه به عوامل خطر محیطی، فردی و اجتماعی در مراحل مختلف سفر (قبل، حین و بعد) ضروری است. این رویکرد جامع می‌تواند به کاهش خطرات و بهبود مدیریت بیماری در بیماران دیابتی کمک کند.

Keywords