KELSENOVA TEORIJA PRAVNOG TUMAČENJA

Abstract

Slijedeći dihotomiju Stanleya Paulsona u radu se analiziraju negativni i konstruktivni aspekti Kelsenovih pogleda na pravno tumačenje. Negativni aspekti odnose se na Kelsenov kritički pristup teoriji tumačenja tradicionalne pravne znanosti koja je pitanja pravnog tumačenja, prema Kelsenu, uvijek svodila na pitanja spoznaje. Na taj način je tradicionalna pravna znanost, svjesno ili ne, kako to tvrdi Kelsen, nastojala održati iluziju o uvijek prisutnoj pravnoj sigurnosti. U analizi konstruktivnih aspekata Kelsenovih pogleda na pravno tumačenje u radu se analiziraju Kelsenov pojam objekta pravnog tumačenja, njegov pojam (pravne) spoznaje, pojam neodređenosti prava i Kelsenovo razlikovanje znanstvenog i autentičnog tumačenja. Nadalje, Kelsenova teorija pravnog tumačenja stavlja se u kontekst s ostalim modernim teorijama pravnog tumačenja, smještajući tako Kelsenovu teoriju u sredinu kontinuuma kojemu krajnje točke predstavljaju radikalno kognitivistička teorija pravnog tumačenja i radikalno skeptična teorija pravnog tumačenja. U završnom dijelu rada daje se analiza Kelsenove doktrine prešutne alternativne odredbe i problema koje ta doktrina predstavlja, prema mnogim kritičarima, za Kelsenovu teoriju tumačenja dovodeći u pitanje održivost njegove cjelokupne teorije prava. Autor istražuje izvore ove doktrine priključujući se u konačnici zaključku kako se njezino izvorište primarno nalazi u Kelsenovom osobitom shvaćanju pojma valjanosti, stoga se, s ciljem očuvanja ostatka Kelsenove teorije, analiziraju prijedlozi izmjene Kelsenovog pojma valjanosti.

Keywords

• Kelsen
• pravno tumačenje
• znanstveno tumačenje
• prešutna alternativna odredba