نقش واسطه ای وابستگی و ناوابستگی به میدان در رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی و هوش هیجانی با سلامت روان پرستاران بیمارستان‌های شهر شیراز

Abstract

مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی نقش واسطه‌ای وابستگی و ناوابستگی به میدان در رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی و هوش هیجانی با سلامت روان پرستاران بود. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و از نوع معادلات ساختاری و مدل یابی بود. جامعه آماری شامل پرستاران بیمارستان‌های شهر شیراز و طی بازه زمانی سال 1401 و 1402 انتخاب شدند و حجم نمونه با استفاده از جدول گرجسی و مورگان (1970) شامل 200 نفر از پرستاران بیمارستان‌های مختلف شهر شیراز که به شیوه‌ نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه‌گیری شامل پرسشنامه نئو کاستا مک گری (1985)، پرسشنامه هوش هیجانی برادبری و گریوز (2004)، و پرسشنامه سلامت روان لاویبند (1995) و آزمون ‌استروپ (۱۹۳۵)، بودند. داده‌ها با استفاده از معادلات ساختاری تفسیر شد. نتایج: نتایج بار عاملی نشان داد که روایی همگرا متغیر هوش هیجانی، ویژگی‌های شخصیتی و سلامت روان به ترتیب 675/0، 577/0، 762/0 به‌دست آمده است که نشان از روایی همگرایی متغیرهای تحقیق می‌باشد. هم چنین نتایج نشان داد میزان اثر غیرمستقیم ویژگی‌های شخصیتی با سلامت روان با نقش واسطه‌ای وابستگی میدانی 414/0- و در سطح 05/0معنادار است (05/0>p). میزان اثر غیرمستقیم هوش هیجانی با سلامت روان با نقش واسطه‌ای وابستگی میدانی 243/0- و در سطح 05/0 معنادار است(05/0>p). نتیجه گیری: یافته‌ها تأیید کننده تأثیر نقش واسطه‌ای وابستگی و ناوابستگی به میدان در رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی و هوش هیجانی با سلامت روان پرستاران بود.

Keywords

• وابستگی و ناوابستگی میدانی
• ویژگی‌های شخصیتی
• هوش هیجانی
• سلامت روان
• پرستاران