نشانگرهای فراگفتمان تعاملی دربخش های بحث و نتیجه گیری مقالات پژوهشی در حوزه های علوم سیاسی و مطالعات دینی

Abstract

فراگفتمان یکی از اجزای ضروری در نوشتار آکادمیک است، به این سبب که به نویسندگان کمک می‌کند تا ایده‌های خود را بهتر انتقال دهند و خوانندگان خود را درگیر نمایند. از طریق تحلیل فراگفتمان متن است که می‌توان نوشتار آکادمیک را بررسی کرد و ویژگی‌های بلاغی و ترجیحات جوامع گفتمانی گوناگون را با هم مقایسه کرد (هایلند، 2005). به این منظور، این پژوهش به بررسی تفاوت‌ها در استفاده، نوع و فراوانی نشانگرهای فراگفتمان تعاملی در بخش‌های بحث و نتیجه‌گیری مقاله‌های علوم سیاسی و مطالعات دینی نوشته‌شده به زبان انگلیسی پرداخته‌است. پیکرة این پژوهش شامل 45032 واژة استخراج‌شده از پنجاه مقاله پژوهشی، بیست و پنج مقاله انگلیسی در حوزه علوم سیاسی و بیست و پنج مقاله انگلیسی در حوزه مطالعات دینی است که بین سال‌های 2019 تا 2023 در مجله‌های ممتاز و معتبر بین المللی چاپ شده‌اند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، یک آزمون اتا و دو آزمون کای‌دو اجرا شد. با در نظر گرفتن منابع تعاملی مدل فراگفتمان هایلند (2005)، نگارندگان دریافتند با وجود برخی تفاوت‌های ظریف در کاربرد، فراوانی و انواع این نشانگرهای فراگفتمانی، «تردیدنماها» بیشترین و نشانگرهای نگرش‌ کمترین استفاده از نشانگرهای فراگفتمانی را در هر دو رشته علوم سیاسی و علوم دینی داشتند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند به ارائه منابع کافی و ایجاد موقعیت‌های مناسب به دانشجویان زبان انگلیسی برای افزایش آشنایی آن‌ها با نشانگرهای فراگفتمانی مختلف به‌ویژه در حوزه نشانه‌های فراگفتمانی تعاملی کمک نماید تا آن‌ها بتوانند منسجم بنویسند و تعاملی واقعی با مخاطبان داشته باشند.

Keywords

• نشانگر‌های فراگفتمانی
• مشخصه‌های تعاملی
• نوشتار آکادمیک
• مطالعات دینی
• علوم سیاسی