مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Nov 2014)
بررسی اثر مصرف درشت مغذیها بر ابتلا به پرهدیابت در بستگان درجهی اول مبتلایان به دیابت نوع 2
Abstract
مقدمه: مطالعات نشان دادهاند که قبل از بروز دیابت نوع 2، همواره یک دوره پرهدیابت روی میدهد. اصلاح شیوهی زندگی به منظور پیشگیری یا به تأخیر انداختن این دوره پیشنهاد شده است. عملکرد تغذیهای از اجزای شیوهی زندگی است. مصرف درشت مغذیها میتواند بر روی متابولیسم چربی و گلوكز تأثیر بگذارد و از این طریق، موجب تغییرات افزایش مقاومت به انسولین شود. روشها: مطالعهی حاضر یک مطالعهی همگروهی 9 ساله از بستگان درجهی اول بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. اطلاعات تغذیهای، عوامل خونی، شاخصهای دموگرافیک و شاخصهای آنتروپومتریک بیماران ثبت شد. برای بررسی ارتباط بین مصرف درشت مغذیها و متغیر پاسخ وضعیت پرهدیابت، از مدل شکنندگی در بقا استفاده گردید. یافتهها: خطر تکرار پرهدیابت در افراد با مصرف کربوهیدرات با حذف اثر سایر مخدوشگرها، به طور معنیداری افزایش مییابد (نسبت خطر = 04/1). همچنین خطر تکرار پرهدیابت برای افرادی با چربی دریافتی بین 35-25 واحد، 52/1 بیشتر از افرادی با چربی دریافتی کمتر از 25 واحد بود و خطر برای افراد با چربی دریافتی بیش از 35 واحد، 22/2 بیشتر از افراد با چربی کمتر از 25 بود. خطر تکرار پرهدیابت در افراد مصرف کنندهی پروتئین نیز با تعدیل سایر متغیرهای مخدوشگر، به طور معنیداری افزایش یافت (نسبت خطر = 05/1). نتیجهگیری: مصرف درشت مغذیها میتواند بر روی متابولیسم چربی و گلوكز تأثیر بگذارد و از این طریق، موجب تغییرات افزایش مقاومت به انسولین شود. مصرف این عامل، از عوامل تأثیرگذار در کنترل تکرار وضعیت پرهدیابت میباشد.