رابطۀ دلبستگی به خدا و تاب‌آوری با معناداری در زندگی دانشجویان

Abstract

هدف از این مطالعه تعیین رابطۀ دلبستگی به خدا و تاب‌آوری با معناداری زندگی در دانشجویان بود. جامعۀ آماری پژوهش همۀ دانشجویان مقطع تحصیلی کارشناسی دانشگاه محقق اردبیلی (اردبیل) در سال تحصیلی 89 ـ 1388 بودند. نمونه شامل 200 دانشجو بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای از میان دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های دلبستگی به خدا اثر بک و مک‌دونالد (2006)، مقیاس تاب‌آوری اثر کونرـ دیویسون (2003) و مقیاس معناداری زندگی اثر باتیستا و آلموند (1973) جمع‌آوری شد. داده‌های پژوهش با روش‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که دلبستگی به خدا با معنا دا ری زندگی (48/0) و تاب‌آوری (40/0) و معناداری زندگی با تاب‌آوری (39/0) همبستگی مثبت معناداری دارد ( 01/0 P < ). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که 25 درصد از واریانس معناداری زندگی، 37 درصد از واریانس مؤلفۀ چارچوب و 15 درصد از واریانس مؤلفۀ رضایت را متغیرهای دلبستگی به خدا و تاب‌آوری تبیین می‌کند (01/0 P < ).

Keywords

• دلبستگی به خدا
• تاب‌آوری
• معناداری زندگی