فصلنامه خانواده پژوهی (Feb 2023)
مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر خانواده و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در خودانگارۀ دانش‌آموزان دختر مبتلا به بیاشتهایی عصبی
Abstract
پژوهش حاضر با هـدف مقایسۀ اثربخشی درمان مبتنی بر خانواده و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در خودانگارۀ دانش‌آموزان دختر مبتلا به اختلال بیاشتهایی عصبی انجـام گرفـت. روش از نـوع نیمـه‌تجربـی، پیش‌آزمـون و پس‌آزمون و پیگیری سه‌ماهه با گروه کنترل بود. جامعه، نوجوانان دختر مبتلا به بیاشتهایی عصبی در سال 1399 و 1400، در شهر کرج بودند. 45 نفر از دانش‌آموزان به همراه خانواده‌هایشان، به‌طور هدفمند، بر اساس پرسش‌نامۀ نگرش‌های خوردن انتخاب شدند و به‌طور تصـادفی در دو گروه آزمـایشی و یک گروه کنتـرل قرار گرفتند. در ده جلسه، گروه آزمایشی اول مداخلۀ درمان مبتنی بر خانواده و گروه آزمایش دوم درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. شرکت‌کنندگان در همۀ گروه‌ها، در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری سه‌ماهه، توسط پرسش‌نامۀ خودانگارۀ راجرز ارزیابی شدند. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تحلیل واریانس آمیخته نشان داد نمرات خودانگارۀ مثبت در پس‌آزمونِ هر دو گروه درمان مبتنی بر خانواده و درمـان مبتنی بر تعهد و پذیرش افزایش یافته است. همچنین تفاوت معناداری بین اثربخشی دو روش وجود ندارد. می‌توان گفت که این درمان‌ها باعث پیدایش خودانگارۀ مثبت در دانش‌آموزان می‌‌شود. همچنین نتایج پیگیری نشان داد اثربخشی هر دو روش ماندگار است.
Keywords
