بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی با عوامل خطرزای قلبی - عروقی در دانشجویان پسر

Abstract

زمینه و هدف: تحقیقات علمی نشان می­دهد که زندگی کم تحرک، خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی (CVD) را افزایش می­دهد، به طوری که افراد کم تحرک دو برابر بیشتر از افراد فعال در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی – عروقی قرار دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی با عوامل خطرزای قلبی - عروقی در دانشجویان پسر انجام شد. روش تحقیق: 30 آزمودنی پسر با میانگین سنی 1/27±23/7 سال، و شاخص توده بدن 2/69±23/7 کیلو­گرم بر متر مربع­ به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. سطح فعالیت بدنی آزمودنی­ها توسط پرسشنامه استاندارد بک (Baecke)، و برخی عوامل­ خطرزای قلبی عروقی شامل: کلسترول (TC)، تری گلیسیرید (TG)، لیپوپروتئین کم چگال (LDL-C)، لیپوپروتئین پر چگال (HDL-C)، فشار خون سیستولیک (SBP) و فشار خون دیاستولیک (DBP) با روش های معتبر اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی و استنباطی مناسب شامل آزمون کلموگروف – اسمیرنف و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 0/05>p استفاده شد. یافته­ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطح فعالیت بدنی رابطه منفی و معنی­داری با سطح کلسترول خون و LDL دارد (0/02>p). در حالی که بین سطح فعالیت بدنی با HDL و TG خون ارتباط معنی­داری (0/05pppنتیجه­ گیری: انتخاب سبک زندگی فعال علاوه بر حفظ شاخص توده بدن در دامنه مناسب و کاهش چربی اضافی، موجب کنترل و پیشگیری از عوامل خطرزای قلبی – عروقی می­شود و بدین ترتیب سطح سلامت جسمانی را ارتقاء می­بخشد.

Keywords

• نیمرخ لیپیدی
• سطح فعالیت بدنی
• عوامل خطرزای قلبی – عروقی