KLÂSİK TÜRK ŞİİRİNDE “ÂHİR ZAMAN”

Abstract

Yahudilik, Hristiyanlık, İslâm gibi farklı dinlerde yer edinmiş âhir zaman kavramı; kıyamet öncesi alâmetlerle kendisini belli edeceğine inanılan bir zaman dilimidir. Bu zaman diliminde fitne ve fesâdın hâkim olacağı ve sonrasında dünyada huzur ortamının tesîs edileceği düşüncesine iman edilir.             Bu çalışmada din ve tasavvuf merkezli oluşturulan klâsik Türk şiirinde âhir zaman kavramının nasıl mâkes bulduğu incelenecektir. Zîra, birçok âyet ve hadîste ismi ve alâmetleri zikredilen âhir zaman, şairlerin şiirlerinde sıklıkla işledikleri bir konu hâline gelmiştir.             Çalışmamızın İlâhiyât ve Türk edebiyatı disiplinleri arasında bir köprü oluşturacağı ve alanında bir boşluğu dolduracağı kanaâtindeyiz. 

Keywords

• klâsik türk şiiri
• âhir zaman
• kıyâmet
• classial turkish poetry
• time
• end-time
• doomsday