مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Jan 1970)
بررسی شیوع عوامل خطر خودکشی در افراد اقدام کننده به خودکشی بستری در اورژانس بیمارستان واسعی سبزوار
Abstract
زمینه و هدف: تحقیقات حاکی از شیوع روز افزون خودکشی به خصوص در بین جوانان است. شناسایی عوامل خطر خودکشی و اتخاذ تدابیری در جهت کاهش این عوامل ضروری می باشد و این مطالعه به همین منظور در بین افراد اقدام کننده به خودکشی در شهر سبزوار انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی بوده و جمعیت مورد مطالعه افراد اقدام کننده به خودکشی بستری در اورژانس بیمارستان واسعی سبزوار بودند که 106 نفر از آن ها به روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش، نمونه های مورد مطالعه توسط روانپزشک، مورد مصاحبه بالینی قرار گرفتند و به منظور شناخت خصوصیات شخصی، اجتماعی و اقتصادی با دیگر اعضای خانواده نیز مصاحبه انجام شد. در جریان مصاحبه چک لیستی که حاوی متغیرهای مورد بررسی بود، تکمیل گردید. سپس داده ها با استفاده از آزمون آماری مجذور کای تحت SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه، 106 نفر نمونه (49.1 درصد مرد و 50.9 درصد زن) با میانگین سنی 24.8 ± 8.4 سال مورد مطالعه قرار گرفتند که بر اساس یافته های به دست آمده، شیوع عوامل خطر خودکشی به ترتیب 63.2 درصد تجرد، 41.5 درصد اختلال روانی به خصوص افسردگی (28.3 درصد)، 15 درصد ناسازگاری زناشویی، 14.2 درصد وابستگی به مواد مخدر، 12.3 درصد مشکلات خانوادگی، 8.5 درصد بیماری های جسمی، 6.6 درصد بیکاری، 6.86 درصد رویداد استرس زای اخیر مانند از دست دادن یکی از بستگان نزدیک، 3.8 درصد مشکلات تحصیلی و 2.8 درصد جدایی از همسر بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه می توان مهم ترین عوامل خطر خودکشی را در شهرستان سبزوار، سنین نوجوانی و اوایل بزرگسالی، اختلالات روانی، ناسازگاری های زناشویی، مصرف مواد مخدر و مشکلات خانوادگی دانست.
