تعیین تجزیه پذیری شکمبه ای کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز به روش کیسه های نایلونی

Abstract

این آزمایش به‌‌منظور تعیین تجزیه‌پذیری ماده خشک و پروتئین خام کنجاله سویا و کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز در شکمبه، با استفاده از سه راس گاو ماده هلشتاین فیستولاگذاری شده از ناحیه شکمبه به روش کیسه‌های نایلونی انجام شد. هر کیسه حاوی 5/7 گرم نمونه برای زمان های 0، 2، 4، 8، 16، 24 و 48 ساعت جهت قرار گرفتن در شکمبه بود. در کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز، بخش سریع تجزیه شونده (a) ماده خشک نسبت به کنجاله سویا کمتر بود (21 در برابر 27 درصد). بخش سریع تجزیه شونده (a) پروتئین خام کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز نیز به طور معنی‌داری کمتر بود (3 در برابر 20 درصد). درصورتی‌که بخش کند تجزیه شونده (b) پروتئین خام در کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز افزایش معنی‌داری را نشان داد (84 در برابر 78 درصد). تجزیه‌پذیری موثر پروتئین خام در سرعت‌های عبور 5 و 8 درصد در ساعت، برای کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز به طور معنی‌داری کمتر از کنجاله سویا بود (27 و 20 در برابر 62 و 53 درصد). بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که در اثر فرایند کنجاله سویا با زایلوز نسبت پروتئین عبوری از شکمبه در مقایسه با کنجاله سویا افزایش می‌یابد.

Keywords

• پروتئین خام
• تجزیه پذیری
• کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز
• ماده خشک